Lieve Joske,
Wat een schok ging er van de week door me heen toen ik hoorde dat je er niet meer bent, ik kan je vertellen dat het even een moment was waarop ik hoopte dat het een nare droom was. Maar dan ineens krijgen we via de zeilapp die we hadden als vriendenclubje de kaart die bevestigd dat je er niet meer bent. We hoorde je moeder zeggen dat zij ons wel op de hoogte moest houden van je situatie, nou, dat heeft je moeder gedaan.
De tekst op de kaart, geschreven door je zus raakte enorm. We wisten wel dat je van zeilen hield, maar dat het bij je zo diep zat, was zelfs voor ons een verrassing.
Ik schreef van de week deze mooie woorden voor jou in de app.
In een boot zit zij op haar plek, genietend van de mooie verhalen, de wind in haar stralende gezicht gaat zij nu naar een plek van eeuwig licht. Ze kiest het ruime sop en wij wensen ons lief zeilvriendinnetje een zachte maar behouden vaart
Als ik aan jou denk lieve meid, was zorgen voor anderen wat je het liefste doet, bij jou voelde ik me veilig en wist ik, het komt altijd goed. De schaterlach die we weleens hadden om helemaal niets. Met jou om me heen was ik altijd in een goede mood.
Je hebt ook een keer bij me geslapen, spelletjes nam je dan mee. Een nieuw spel uitleggen, dan was jij in je sas, net zolang tot het begrepen werd. Maar we konden ook goed praten over de struggels in onze levens, een luisterend oor had je altijd.
Ik kan nog een heel boek over je schrijven, maar over je praten, dat weet ik zeker dat zal blijven bestaan. Een boot heeft ons altijd met elkaar verbonden, in gedachten je komende juli met me mee. We gaan de avonturen samen beleven met zijn twee en in mijn andere laatje neem ik mijn moeder met me mee. Dat word wel een hele bijzondere vakantie.
Wat moet het beangstigend voor je zijn geweest dat het zo snel is gegaan. ik, wij gaan je missen en nog heel vaak aan je denken en je de volle aandacht schenken. Jou reis is begonnen, naar weet ik niet waar maar ik wens je een zachte behouden vaart
Liefs je zeilmaatje Anja
