Allerliefste Jos,<br /> <br /> Het rouwrumoer is al even voorbij maar de diepe, oorverdovende stilte is er nog altijd. Nog steeds het ongeloof dat jij er niet meer bent, dat het zomaar kan. Het onrecht wat jou en je gezin is aangedaan, het enorm onveilige en kwetsbare gevoel dat dit geeft. Vorig jaar was gigantisch en het heeft diepe sporen nagelaten, sporen die niet (zomaar) weggaan. Pas nu lijken we weer enigszins fatsoenlijk te kunnen ademhalen maar het wordt nooit meer zoals het was. Jou moeten missen maakt nog altijd heel verdrietig. En wat denken we vaak aan jou! We hadden je zoveel willen vertellen ook. Je bent overal maar vooral in onze tuin en in onze manier van denken en doen. Daar zal je ook altijd blijven. <br /> <br /> Met al onze liefde,<br /> <br /> Lorianne en Dave

Lieve Jos,<br /> <br /> Het einde van een jaar brengt ook terugkijken met zich mee, iets wat ik normaal gesproken moeiteloos doe maar dit jaar is het anders. Voor ons bleek dit jaar in het teken te staan van verliezen, waaronder één van onze dierbaarste vrienden. En dat in een jaar waarin we elkaar al niet normaal konden zien, waarin we minder tijd met elkaar hebben gespendeerd dan wat we normaal hadden gedaan. We missen je ontzettend Jos, wij niet alleen. Het hart van je prachtige gezin is gebroken, dat kan ook niet anders. Het volgende jaar zal dan ook in het teken staan van zoeken naar licht, afzonderlijk en met elkaar. We hopen dat jij ons daarbij helpt, vooral jouw lieve Yvon. <br /> <br /> Met alle liefde,<br /> <br /> Loor & Dave