Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Joost
wij als gezin kwamen altijd voor controle bij jou maar alleen bij jou en niemand anders.met grappen en gesprekjes over het mooie werk wat je naast je praktijk nog deed in Mongolië sloten we onze afspraak altijd af.
wij zullen je zeer gaan missen als tandarts en tandbouwkundige maar vooral als goed mens.Bij deze willen we de familie heel veel sterkte wensen met dit grote verlies.

Begin december 'lag'in nog gezellig bij je in de stoel.
Wat een lol konden we samen hebben over veel dingen, maar voornamelijk over het feit dat je zie dat je toch niks aan me kon verdienen.
Ik zal de afspraakjes heel erg gaan missen.
Wens iedereen heel veel sterkte bij dit enorme verlies

Dee

Wat een verschrikkelijk nieuws!
Heel veel sterkte gewenst voor zijn vrouw en kinderen en verdere geliefde familie. Dat zijn lieve oude ouders dit nog moeten meemaken. Wat gaan wij hem missen! Heel veel sterkte met dit enorme verlies voor iedereen die hem gekend heeft!
Lieve groeten.
Fred en Monicq Willems en Mevrouw Luijters Geurts.

Ongelooflijk! Als student ben ik bij Joost in de praktijk gekomen en daar gebleven. En inmiddels ook ons hele gezin, zelfs de 20 jaar nadat we al uit Nijmegen waren verhuisd. Bij wie moeten we nu terecht? Er is geen 2e Joost... Heel verdrietig! Ik wens iedereen heel veel sterkte met dit grote verlies.

Beste Joost. Je bent een inspiratie voor me geweest om tandarts te worden door je goede zorg aan mijn moeder. Ze kreeg van veel mensen de nodige zorg, maar die van haar tandarts 'van Vlijmen' zoals je noemde, was iedere keer weer een menselijke ervaring. En dat raakte me sindsdien, ondanks dat ik je niet ken of gekend heb. Dit bewijst maar weer eens hoe mensen met elkaar in connectie staan in het goede. Bedankt voor je menselijkheid. Sterkte voor alle geliefden en bekenden.

Op 10 december was ik nog op het spreekuur en wensten we elkaar nog fijne feestdagen. Hoe onvoorspelbaar is het leven!
Ik ben vanaf het begin, zo’n 40 jaar patiënt geweest, vanaf eind jaren 70. Mijn medestudente had een gebitsrenovatie bij het Radboud en ze was vol lof over deze Joost. Dat je de voornaam van je tandarts wist, en hem daar zelfs mee mocht aanspreken was in die tijd nieuw. Ik werd dus ook patiënt en toen ik in 1984 verhuisde naar een dorpje bij Arnhem, bleef ik toch bij Joost in Nijmegen. Mijn gebit was in zeer deskundige handen: diverse kronen en een brug gekregen, en het paste altijd precies. Ik had het volste vertrouwen. Hij kon ook exact voorspellen hoe iets zou aanvoelen en hoelang je nog napijn zou hebben. Toen ik de reportage op TV had gezien over zijn werk in Nepal, kreeg ik nog meer bewondering en vertelde vol trots aan mijn vrienden: mijn tandarts is een Held! Zo zal ik me hem herinneren…
Aan een intens leven is een abrupt einde gekomen. Wat moet dat moeilijk zijn voor zijn familie, en voor het team in de praktijk, wat zal hij gemist worden! Veel sterkte aan allen. De herinnering blijft..

Wat een onwerkelijk bericht... We zijn allemaal enorm geraakt omdat jij, onze tandarts, nee: Joost! er niet meer is. Ruim 30 jaar patiënt bij jou en ook de kinderen kwamen graag bij jou in de stoel. Aanvankelijk met z'n allen, bijna als familie-uitje. Tegenwoordig ieder op eigen gelegenheid.
Bij mij kon je tot voor kort nooit eens iets anders doen dan tandsteen verwijderen. Daar maakten we grapjes over. Tot een paar maanden geleden: kiespijn, flinke vulling, zenuwen geïrriteerd en toen kon ik begin november kiezen: zenuwbehandeling of trekken. Jullie hadden een peiling gedaan toen ik met mijn inwerkende verdoving in de wachtkamer zat te peinzen over wat te doen. Daar las ik in een net gepubliceerd artikel dat je trekken het allerleukste vond. Toen ik weer richting stoel liep, vertelde je over de peiling: de meningen waren 50-50 verdeeld. Ik koos voor trekken, vond jij leuk en ik zag op tegen de andere optie. Binnen no time heb je de kies vakkundig verwijderd, geen centje pijn meer gehad. Eindelijk kon je je uitleven op mijn gebit en je verwachtte nog meer te kunnen doen voor je pensioen. Onvoorstelbaar dat het nu hierbij blijft.
Dag Joost, ik wens je familie, collega's, vrienden heel veel sterkte.

Zojuist lazen we in de Gelderlander het verdrietige nieuws dat Joost in Spanje is overleden. Joost hebben we leren kennen als zeer deskundige tandarts met een persoonlijke benadering en humoristische inslag. Dat maakte elk bezoek weer een bijzondere ervaring!
Langs deze weg willen we alle nabestaanden veel sterkte toewensen.
Ingrid en Henk Beckmann