Lieve Familie,

Gecondoleerd met het overlijden van jullie vader, zoon, broer en oom. Wat een intens verdrietig bericht….
Woorden kunnen dit verlies niet beschrijven. Hopelijk vinden jullie samen kracht om hierdoor heen te komen.
Joost kan in ieder geval trots zijn op zo’n stel ouders en zus! Ik heb jullie leren kennen als een enorm warm gezin, die altijd op elkaar konden rekenen. Jullie hebben voor hem gestreden tot het eind maar helaas konden jullie hem niet meer geven dat enorm veel liefde. Deze liefde moeten jullie nu in jullie hart bewaren.
Strekte samen en ik denk aan jullie!

Liefs van Anne Woestenburg
(oud collega van Marieke)

Een prachtige herinnering was toch wel dat speciale feest bij Albert Hoeve. Er kwam een idee om het Stalfeest van Zunderdorp te integreren in het andere feest wat al een paar jaar bij de Stadshoeve was.
Joost vroeg mij mee te organiseren, ook gedaan. Een van de dingen die we moesten doen was allemaal spullen van zolder halen uit één van de opslagruimtes van Albert.
Ik op een pallet staan op de vorkheftruck en een paar meter omhoog. Dat is nou niet een favoriete hobby van me. Al licht trillen naar boven en de spullen op de pallet zetten. Uiteindelijk kon ik weer licht trillend naar beneden. Joost heeft me hierna ca 4 jaar niet meer bij mijn naam genoemd, maar zijn verzonnen bijnaam "Stuntman".
Joost, rust zacht.

Was is dit schrikken, verschrikkelijk.
Er schiet bij mij meteen een herinnering te binnen; ZunderPop voorbereidingen. Kwamen de shirtjes binnen, Joost ging wel even het kleinste shirtje passen. Wat hebben we gelachen. En zo zal ik hem altijd herinneren, de vrolijke Joost, met z'n grappen.
Zo verdrietig dit, heel veel sterkte,
Sandra Hoeve

Wat een intens verdriet en gemis, in mijn gedachten zijn we bij jullie. Heel veel sterkte gewenst.
Liefs,
Sanne van der Vleuten

Geschrokken hebben wij vandaag kennis genomen van het feit dat Joost niet meer onder ons is. Als jongen hebben wij hem gekend toen hij samen met zijn zus Marieke weleens bij ons op visite kwam. Hij speelde samen met onze zoon Robin in het voetbalteam bij HBOK.
Als man hebben wij hem niet meer zo goed gekend. Kleine kinderen werden groot en ieder ging zijn eigen weg. Maar als ik aan Joost denk dan zie ik de aardige, vriendelijk jongen voor me.
Wij wensen zijn ouders en zus Marieke en alle familieleden heel veel sterkte toe in deze verschrikkelijk moeilijke tijd.

Hans en Rina Verkaik.

Kippenvel over mijn hele lichaam toen ik dit nieuws hoorde. Ongeloof, een traan, maar ook een lach bij de mooie herinneringen. Nooit meer een knuffel van je als ik je tegen kom bij HBOK of ergens anders. Ik ga je missen!