Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Sterven zal je ooit

Maar vandaag
en godweet morgen
kun je leven, doen, zien

iemand voor iemand zijn
misschien

en het verschil maken, toch
tussen onverwisselbaar uniek
en om het even

tussen dood en leven.

Dit gedicht van Huub Oosterhuis kwam ik vandaag tegen. Zo van toepassing op Jolin.

Lieverd, ik mis je! Voor altijd in mijn ❤️

Streep haar naam niet door
al is zij tot stof vergaan
Streep haar naam niet door
alsof ze nooit heeft bestaan
't Liefste wat ik heb bezeten
't toekomstbeeld van mijn bestaan
Vraag me niet om dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan
Want ik wil weer verder leven
maar ik weet niet hoe dat moet
'k Hoor bij hen die achterblijven
overleven vergt veel moed
Streep haar naam niet door
noem haar naam en laat me weten
Dat ook jij niet zult vergeten
alleen zo kan ik verder gaan

(gedicht van Gery den Otter)

Lieve Jolin
Een jaar geleden overleed je. Totaal onverwacht, genietend van Parijs, de stad waar je zo dol op was. Alles en iedereen in totale ontreddering achterlatend. Ook wij, het gezin waar je als vriendin van Aron meer dan 2 jaar deel van hebt uitgemaakt. We missen je enorm! We hebben het nog regelmatig over je, alsof je zo zou kunnen binnenstappen. Je vrolijkheid, je onverwachte kadootjes, oprechte belangstelling, je lach, het heerlijke eten dat je af en toe voor ons klaarmaakte. Wat missen we niet aan jou, Jolin!
Lieverd, je was een heel bijzonder meisje. Ik ben heel blij en trots dat ik je heb leren kennen, dat je ruim 2 jaar mijn ‘schoondochter’ was. Voor altijd in mijn hart, lieve Jolin. Ik mis je enorm....