Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Er zijn leerlingen die je als schermleraar je hele leven bij blijven en Jolin was er zo een. Niet omdat ze nou zo'n getalenteerd schermster was, maar omdat ze een persoonlijkheid was die je bij blijft. Jolin was een blij, open en getalenteerd kind dat immens van het leven kon genieten. Ze was ook altijd bereid om te helpen en een groot aantal beginnende schermers hebben met de sport kennis gemaakt via Jolin.
Jolin heeft alle wapens bij het schermen uitgeprobeerd, maar het meeste plezier ondervond ze toch bij de incidentele keren dat we ingingen op het toneelschermen. Met haar aangeboren gevoel voor dramatiek wist ze feilloos de meest siimpele oefening tot een voorstelling uit te bouwen. In dat verband staat me haar rol als Constance Bonacieux in de schoolmusical De Drie Musketiers ook nog helder voor de geest.
Toen Jolin vorig jaar afscheid nam van het schermen omdat ze voorrang wilde geven aan haar eindexamen op het gymnasium verwachte ik eigenlijk dat ik haar op termijn wel weer terug zou zien. Het heeft niet zo mogen wezen. Jolin, ik zal je enorm missen.

Joost, Yvonne en Yuna,

‘ Soms is er zoveel wat we voelen
maar zo weinig wat we kunnen zeggen... ’

Heel heel veel sterkte met dit grote verlies!
Monique (popkoor alten)