Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Joost en Yvonne,
Vorige week moest ik op de een of andere manier steeds aan jullie denken. Flarden van herinneringen, het samenwerken met Joost vanuit Deventer, de vele kilometers die we (uiteraard knetterhard) door Frankrijk hebben gecrost om klanten te bezoeken, van Evian-les Bains tot het uiterste puntje van Bretagne. Ellenlange gesprekken onderweg, over van alles en nog wat. Het leuke contact dat daaruit voortkwam met Yvonne, jullie bruiloft, de komst van Jolin….
En zoals dat dan gaat, werk, kleine kinderen, in een ander deel van het land wonen, is het inmiddels een hele tijd geleden dat we elkaar hebben gezien of gesproken. En toch waren jullie niet uit mijn gedachten. Toeval of toeval bestaat niet? Maar afgelopen donderdag zag ik ineens het bericht over Jolin. Bizar. Niet te bevatten. Wat is ze mooi geworden! Maar zoveel vragen en zoveel pijn….
We hopen dat jullie de mooie herinneringen kunnen blijven koesteren. Bijvoorbeeld die aan een mooie zomerse dag dat Jolin samen met Eline in de zandbak speelde….
Heel veel liefs vanuit Almelo, en weet dat er met jullie meegeleefd wordt…
Frank en Moniek
Eline, Boris en Gijs