Grote droefheid bij het heengaan van Johan Huls. Hij was de onbetwiste voorman van Damclub Westerhaar, waar ik van 1984-1994 met zoveel plezier heb mogen spelen en trainen. Energiek, positief, bevlogen en inspirerend, door vriend en vijand gerespecteerd, omdat hij altijd open bleef staan voor andere meningen. Zijn familie en de gehele gemeenschap Westerhaar zullen nog lang een immense lege plek in hun midden voelen. Ik wens ze heel veel sterkte bij het verwerken van dit verdriet.

Beste Johan,

De damwereld verliest in jou een groot inspirator! Zoals alle mensen met een visie niet onomstreden en dat is een compliment!!
Een groot verlies voor allen, familie en vrienden. Ik wens iedereen veel sterkte en kracht.

Henk Grotenhuis ten Harkel
ook namens de Dammers uit Oost

Tijdens mijn dienst als conducteur kwam ik zaterdag j.l. bij de kaartcontrole in de buurt van Schiedam iemand tegen damde op een magnetisch dambordje en afkomstig bleek te zijn uit Senegal. Zijn naam heb ik helaas niet kunnen onthouden. Hij vertelde dat hij damde voor Tomahaok Westland en die dag tegen Wim Bremmer had gespeeld. Toen ik hem vertelde dat ik in Westerhaar gespeeld had vertelde hij mij van het overlijden van Johan Huls. Ik werd hier best wel even stil van wegens de goede herinneringen aan de periode van meer dan 15 jaar die ik voor Westerhaar gespeeld heb. Het was in die periode dat Damclub Denk en Zet, later doorgaand als Witte van Moort, onder leiding van Johan Huls uitgroeide van een klein provinciaal damclubje naar de grootste damclub van Nederland met een eigen clubhuis. Ik heb respect voor de manier waarop hij anderen wist te inspireren om de damclub te maken tot wat het nu geworden is.
Boven dat alles uit was Johan Huls een gelovig mens die dat geloof niet onder stoelen en banken schoof. Bij elk gezellige etentje na afloop van de zaterdagse clubcompetitie vroeg hij stilte voor gebed voordat we gingen eten, wie daarbij ook aanwezig was. Johan was net als elk andere in zijn geloofsleven geen volmaakt mens maar wel iemand die met het besef leefde dat wij eens verantwoording moeten afleggen voor onze daden op aarde. We mogen constateren dat uiteindelijk het geloof in een vergevende God het meest waardevolle voor hem geworden is wat overbleef. Dat Jenny en de kinderen hieruit kracht mogen putten om deze moeilijke tijd door te komen.

Ergernis maar vooral veel voldoening; Johan Huls putte rijkelijk uit de damsport en leek ervoor te leven. Uit mijn NK\'s voor junioren in Westerhaar herinner ik me hoe hij spelers die later grootmeester werden leerde zaklopen. De gepassioneerdheid waarmee hij tewerk ging, stelde in de schaduw dat hij ook weleens omstreden was. Ik zal zijn bevlogenheid missen.
Ik wens alle nabestaanden sterkte.

Ik wens de familie, vrienden dammers en natuurlijk heel Westerhaar veel sterkte toe!

Johan, ik vind het erg jammer dat ik je niet meer zal zien! Vond het altijd leuk om met je te spreken en te dollen. Om nog maar niet te spreken over wat je allemaal voor de damsport hebt gedaan, voor jouw club in Westerhaar en voor dammend Overijssel en de rest van de wereld.
Rust in vrede. Sterkte iedereen.

Op de KNDB site las ik van het overlijden van de heer Huls, een icoon in de Nederlandse damwereld. Een altijd goedlachse persoon die natuurlijk wel zijn Westerhaar in de gaten hield.

Bijna elk jaar belde hij nog even op om het toch te proberen... Johan Huls was een man met karakter en veel inzet.

Rust in vrede.

Als oud dammer van DEZ/WVM en oud inwoner van Westerhaar heb ik Johan uiteraard erg goed gekend. Mede door zijn inzet en enthousiasme ben ik zelf ook jarenlang actief geweest bij de damclub. Ik houd daar fantastische herinneringen aan over. Johan heeft veel betekend voor DEZ/WVM, voor diens leden en voor het dammen in het algemeen. Ik had hem graag nog een fors aantal jaren gegund. Ik wens Jenny, Richard, Ingrid en verdere familie veel sterkte toe. Johan, bedankt!

In 1979 speelde ik mee in de halve finale van het NK Junioren in Westerhaar. Met de trein naar Almelo en met de bus naar Westerhaar/Vriezenveen. Toen ik daar uitstapte stond de Rabo-bank-man Johan Huls al op de deelnemers te wachten. Hij noemde mij meteen bij naam. Dat verwonderde me en is me bijgebleven. Eenmaal weer thuis werd er een zwart/wit-foto toegestuurd, gemaakt door Johan Huls. Daarna bleef hij je ook kennen. Tijdens een wedstrijd in een uitwijklocatie in Huizum-west vertelde hij dat er een zuster van hem in dit deel van Huizum woonde. Een sterk voorman van Damclub DEZ Westerhaar is niet meer. Familie en clubgenoten wens is alle sterkte toe.

We zijn geschrokken van het overlijdensbericht van Johan Huls.

Johan was een man van zijn woord. Zocht altijd naar oplossingen. Had veel liefde voor de damsport en \"zijn\" damclub. Een goed organisator en voor velen een voorbeeld.

Veel bewondering hebben wij voor zijn inzicht en menselijkheid.
Wij zullen hem missen.

Wij wensen mevrouw Huls, kinderen en familie veel sterkte toe.

Danny, Patrick, Agnes en Jos Slotboom