Hee, Joep!
Ik ken je nu al sinds we samen begonnen zijn bij het OCR. Wat zijn de jaren voorbijgevlogen, zeg!
Weet je nog dat we tijdens de eerste Nacht van het VSO naar het hoofdgebouw zijn geslopen om één uur 's nachts om wat cola uit de automaat te halen? En dat we toen stiekem de lift hadden genomen naar een van de afdelingen boven, om vervolgens gillend weg te rennen toen we dachten dat er een bewaker aan kwam lopen?
Later in onze schooltijd gingen we ook steeds vaker in de pauzes met elkaar om. We gameden vaak, vooral nadat ik ook besloot om een PSP te halen en jij en Ron me maar al te graag over de beste games wilden vertellen. Door jou ben ik ook begonnen aan Final Fantasy VII, een spel die ik onlangs na ongeveer 7 jaar heb uitgespeeld. En je had gelijk, het was een geweldige game.
We vierden bijna altijd onze verjaardagen samen - jij bent drie dagen ouder dan ik, dus het ging makkelijk. We gingen met Igor, Kevin, en Burak ook naar de bioscoop, wat voor mij altijd de hoogtepuntjes van de maanden waren. Je was altijd vriendelijk en behulpzaam tegenover iedereen, en ik zweer dat ik je nog nooit je geduld heb zien verliezen, zelfs niet toen we een half uur in een donkere bioscoopzaal moesten blijven staan omdat iemand onze plaatsen had ingenomen bij Skyfall.
Toen we het OCR achter ons lieten bleven we vrienden. We spraken nog vaak af, en we hebben veel gelachen de laatste jaren. Weet je nog bij Igor z'n housewarming, toen Daniël met dat kleine schaartje Igor's hele tuin wilde opschonen terwijl Igor en ik aan het vechten waren met bezemstelen? Of toen we bij jou in Smash in de Smashpit speelden met 99 levens en 300% schade? Het zijn momenten waar ik nog vaak aan terugdenk.
Zelfs in de maanden na je diagnose bleef je humoristisch en sterk waar anderen de moed al lang zouden hebben opgegeven. Toen je nog maar net met je medicijnen begonnen was en bij mij kwam om pizza te eten, werkte je zo zonder probleem een Calzone naar binnen om vervolgens een shoarmabroodje te bestellen. Toen de serveerster met nog een bordje aan kwam zetten, dachten Igor en ik bijna dat je nog meer had besteld. Uiteindelijk had de serveerster het bordje bij de verkeerde tafel bezorgd, maar je grapte erover dat je het zo erbij had gekund. We hebben ondanks de situatie echt superhard gelachen die dag, en het is er eentje die me altijd bij zal blijven.
Ook toen we bij Power Unlimited langsgingen had je nog veel te zeggen, Je gaf ze ook enige verbeterpuntjes en tips - je had een oog voor detail, dat was zeker.
Bij Preston Palace zag ik je ook genieten, vooral bij het bowlen. Je kon er wat van. Je sprong ook zo in de achtbaan, iets waar ik veel te bang voor was.
Na je diagnose hebben we ons ook op Pokémon gericht. Meerdere keren zijn jij, ik, en Igor bij elkaar gekomen om Pokémon te spelen, Pokémon te ruilen, en om Pokémongevechten te houden. Ik mag die eerste gevechten dan verloren hebben, ooit zal ik je terugpakken in een rematch!
Je hebt in de laatste maanden ook strategieën, types, en andere dingen voor Pokémon ontwikkeld met een enthousiasme die mensen bij GameFreak en Nintendo versteld zouden hebben doen staan. Jarviar, de Virtual Reality Pokémon die je ontwikkelde na ons bezoek aan DutchVR in Den Haag, zal me altijd bijblijven. En ook al heb ik het ontwerp dat je voor onze groepsapp hebt ontworpen nooit kunnen zien, ik weet zeker dat het prachtig was, net als de kaarten die jij ons allemaal hebt gegeven. Je lievelings-Pokémon was Charizard. Misschien is het dus geen toeval dat er nu, vlak na jouw overlijden, een online Pokémon-serie gepost wordt op YouTube waarin Charizard een grote rol speelt.
Toen je uiteindelijk een ooglapje opmoest omdat je teveel dubbel ging zien, stuurde je ons allemaal via de App een foto van jou als piraat. En alhoewel ik niet aanwezig kon zijn op de laatste filmavond heb ik er toch nog van kunnen genieten door de verhaaltjes die jij mij verteld had.
Joep, ook al heb je uiteindelijk het gevecht verloren, je nieuwsgierigheid, je gevoel voor humor, en de vriendschap die je aan anderen bood is sterker dan welke tumor dan ook ooit kan zijn. Je was en blijft de beste vriend die ik ooit gehad heb, en ik zal je nooit vergeten.
Bedankt voor alles.
~Jarne
Henk, Margaret, Ties, en Pleun, ik wens jullie veel sterkte in de komende tijd.
