Jo leerde ik kennen als vader van Rianne. Rianne, iij was mijn vriendin op de mavo en wat vond ik dat jullie een leuk gezinnetje hadden met Gerdi, die toen nog heel klein was. Samen waren we leidster bij de wandelclub, wij bij de 5 km en jullie Marion bij de 10, en ik weet nog dat je me vertelde dat je moeder heel ziek was. Niet veel later was die overleden en ondanks dat verdriet bleven jullie zo'n mooi gezinnetje, en samen zorgden jullie voor Jo en voor elkaar. Het was ook Rianne die mij uitnodigde om mee naar Hakendover te gaan. Pfff toen waren we nog maar 16 Rianne! Wat heb ik daar veel herinneringen aan. Jo was altijd zo trots op 'zijn jeugd' die, achter in de bus, mee naar Hakendover ging....en er was meestal wel één van zijn dochters bij (Janny en Gerdi zag ik hier ook mee op de foto's). En hoewel we de eerste keren alleen maar voor de lol meegingen kreeg het toch langzaam meer betekenis. Ad heb ik zo leren kennen en ons Claudia is daar gedoopt. (op de foto bij Jo). Ook onze kinderen zijn lang mee gegaan en ben ik broedermeester geweest, dat heeft Ad later van me overgenomen. Hij was voor ons echt de man van Hakendover en hij was er ook altijd! Hij had ook altijd tijd voor een praatje in de keuken als je het geld in kwam leveren of op het schooltje als we in Hakendover waren. Hij was het die altijd bij 'zijn jeugd' in het schooltje ging slapen want er moest natuurlijk wel iemand bij zijn die op hen paste. Wat hebben we daar altijd om moeten lachen want hij zei altijd dat we ons zo goed gedragen hadden terwijl we de halve nacht paaseieren aan het gooien waren naar elkaar (was een traditie geworden). Hij sliep er altijd doorheen....ook al lag ie op de grond. Ook zorgde hij ervoor dat we toch stiekem wat later binnen mochten komen. Ik kan zo nog wel even doorgaan.... Wat is het mooi dat jij dat mee overgenomen hebt Gerdi.
Ons laatste 'praatje' hebben we nog niet zo lang geleden gehad toen hij in zijn tuintje bezig was en wij een Coronawandelingetje aan het maken waren.
Gecondoleerd! en wensen jullie allemaal heel veel sterkte met het verlies van jullie vader en opa.
Veel liefs, Ad en Astrid Mettler