Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Jeroen van Merwijk

11-07-195503-03-2021
      Pas als het wachten is volbracht
      Kun je verdwijnen in de nacht
      Die als een oogopslag zo zacht
      Een eind maakt aan de zwaartekracht
      Dan is er iets dat naar je lacht
      En zegt: "Waar was je nou? Ik heb zo lang gewacht"
      Dan is je wachten pas voorbij
      Dan ben je vrij

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • jarig?
        reactie 414   |   niet OK
        niet vergeten natuurlijk
        je geboortedatum vandaag
        je blijft een markant persoon, muzikant, artiest, cabaretier en vooral kunstenaar




        Michiel - 's-Gravenhage
        11 juli 2021

        Deel deze pagina:

      • Het missen
        reactie 413   |   niet OK
        Het "gemis" is nu echt begonnen... Je was bij ons in de actualiteit en steeds meer mensen ontdekten jouw enorme talenten... ik ben al ruim 20 jaar fan... maar toen kende niemand je... nu "gelukkig"wel..
        Vandaag heb ik allerlei websites afgezocht en filmpjes, fragmenten en podcast beluisterd en bekeken... en het verbaast me hoe snel "iemand in de vergetelheid" kan geraken.
        Je website is leeg en je kan er geen cd's meer bestellen... op marktplaats zijn ze inmiddels erg prijzig :) geworden.. maar ook de "Leve van Merwijk cd" is nergens meer te koop.
        Gelukkig heb ik enkele voorstellingen gezien en sta je op mijn netvlies "ik kan je dromen" en heb ik ook nog een prachtige tekening van je, die je tijdens een voorstelling gemaakt hebt.

        Ik ontdek nog steeds wat een fantastische denker bent geweest en je blijft dagelijks in mijn herrinnering, omdat je de kracht hebt gehad je door alle moeilijke momenten heen te slaan.
        "Niets is voor altijd ".... Rust zacht... ik blijf je missen
        Roo - 's-Hertogenbosch
        25 juni 2021

        Deel deze pagina:

      • Dank!
        reactie 412   |   niet OK

        We kenden Jeroen van Spijkers met Koppen en dat maakte onz zo nieuwsgierig naar hem dat we in 1993 zijn voorstelling hebben bezocht. Levend herinner ik me nog zijn heerlijk onderkoelde relaas ‘wat kunnen vrouwen’ (niets!) gevolgd door het prachtige liefdesliedje ‘Die van mij’.

        We zijn trouw bezoekers gebleven van de voorstellingen van Jeroen, met na afloop de aanschaf van een CD. De laatste keer eind november 2019 in theater de Hoge Woerd. CD Vrij aangeschaft, die vond hij zelf de mooiste.

        Zinnen, uitspraken en leuzen uit Jeroens verhalen en liedjes zijn onderdeel van ons dagelijks taalgebruik.

        In september 2020 hebben we één van de vazen die Jeroen beschilderd heeft, kunnen kopen. Elke dag een prachtige zichtbare herinnering aan deze bijzondere man. Hij heeft ons leven verrijkt!

        loading..
        <span>Dank!</span>
        1
        Marianne - Utrecht
        11 april 2021

        Deel deze pagina:

      • reactie 411
        Suzanna

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Suzanna - Rilland

        10 april 2021

      • reactie 410
        Marike

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Marike - Den Haag

        10 april 2021

      • Tekens en seinen
        reactie 409   |   niet OK
        https://rfonteijne.wordpress.com/2021/03/14/tekens-en-seinen-lou-reed-en-jeroen-van-merwijk/
        Sterkte gewenst voor de nabestaanden.
        L.R. - Utrecht
        10 april 2021

        Deel deze pagina:

      • Jeroen was altijd wel ergens en zal dat blijven. Leve Jeroen!
        reactie 408   |   niet OK
        Ooit Jeroen gehoord bij Spijkers met koppen. Daar speelde hij het lied "Wij zijn het vrije westen." Daarna hem nooit meer vergeten.

        Het maakte indruk op mij. De manier waarop je je verhaal vertelde. De beelden die je schepte doormiddel van de tekst.

        Terwijl ik studeerde aan de schrijversvakschool viel ik bij poëzie een beetje buiten de boot. Terwijl iedereen zware stukken schreef waarbij je soms drie keer moest lezen wat ze bedoelde, stond ik daar met rijmpjes. Echte Jochems zoals één een keer zei.
        Het maakte mij soms onzeker over wat ik deed en soms schreef ik anders. Terwijl dat niet goed voelde.
        Toen was er de opdracht: neem werk mee van mensen waarvoor jij bewondering hebt. Ik nam jou mee. Jouw liedjes waren voor mij poëzie, en ik droeg ze voor aan de klas. Daarna zei ik: Dit niveau heb ik nog niet maar we zijn hier toch om te leren en te oefenen.
        Vanaf dat moment ging er voor de rest van de klas een wereld open die ze nog niet kende en kregen meer waardering. Sommige niet, maar die waren koppig naar mijn mening.
        Soms was ik wat flauw maar ze zagen de potentie en mijn idee. En docenten plaatsten het werk in the light verse categorie.
        Later ben ik er muziek onder gaan zetten en trad op. Ik had dit nooit gedaan als ik jouw werk niet kende.
        Één keer kreeg ik na een klein optreden te horen, "het doet me denken aan Jeroen van Merwijk wat je doet. De rijm en het onderwerp."
        Ik grapte met, dat is teveel eer voor van Merwijk. Maar bedoelde mezelf. Het was teveel eer.

        Veel van je shows live gezien en nam mensen mee. Dit moet je zien en horen.
        Vooral het lied: Vergeet maar dat ik je vergeet. Prachtig!!

        Ondertussen een tweede studie gaan doen want leven van kunst is moeilijk. Jij wist er alles van. Ik loop stage op een basisschool en geef de kinderen de kans om aan de geweldige kleurplaten uit de serie Vervelië te werken. Daarnaast laat ik ze jouw werk zien. Vertel over de details die je telkens ziet als je er naar kijkt. Steeds iets nieuws.
        Een enkeling kijkt vol verwondering. Dat is mooi om te zien.
        Zo probeer ik op mijn manier Jeroen levend te houden, geïnspireerd in mijn teksten en doormiddel van kinderen jouw tekeningen en schilderkunst aan te bieden. Door ze te laten kijken en doen.

        Dank voor de kunst.
        Dank voor jouw kijk op de wereld.
        Jochem
        Jochem - Oberonhof 25
        10 april 2021

        Deel deze pagina:

      • Jeroen niet alleen als woordkunstenaar, maar ook als mens en kunstenaar
        reactie 407   |   niet OK
        Jeroen en ik hadden veel gemeen. Tweeling, jonge jenever, liefhebber van kunst, cabaret en woorden in verschillende vormen. Cynisch, romantisch, maatschappij zeer kritisch, dupuytren, genieten van wederzijdse standpunten en argumenten. We spraken er over. Zijn tekeningen waren voor mij een onontgonnen gebied. Ik sprak dan vaak over dat het net een gedicht lijkt en dat ik zijn gedichten, lees tekeningen niet kon openen. Het is immers gedicht en moet open gemaakt worden. Hij sprak dan wijze woorden, dat ik daaraan moest werken. Tijdens een voorstelling in Leeuwarden gaf hij mij er eentje kado. Die koester ik uiteraard nu. Hij reflecteerde in onze mails over de ontmoeting. Hij schreef 16 april 2020:

        Beste Wouter,

        veel dank voor je mail.
        En voor de tekening uiteraard.
        Even typische Jongstra: Frieslandofiel in hart en nieren en terecht!
        Ik heb Friesland altijd de leukste provincie gevonden om in op te treden.
        Mijn chemokuur slaat overigens goed aan, dus het zou zomaar kunnen dat ik nog wat Friese steden aan ga doen het komend seizoen.
        Er staat een mooie theatertour op me te wachten - hopelijk heb ik de puf om he ook daadwerkelijk te gaan spelen.
        En nog hopelijk zien we elkaar dan weer - ik koester goede herinneringen aan onze ontmoetingen,

        een zeer hartelijke groet,

        Jeroen

        Ik blijf hem herinneren aan een woord- en kunst fenomeen.

        Ik ben trots op mijn Jeroen van Merwijk 's fysieke verzameling en wat hij allemaal heeft achtergelaten in woord en geschrift.

        Wouter - Leek
        9 april 2021

        Deel deze pagina:

      • Ooit waren we buurtgenoten
        reactie 406   |   niet OK
        Ooit waren we buurtgenoten, ik zag Jeroen wel eens lopen, maar natuurlijk sprak ik hem niet aan. Ook al ben je fan, lastigvallen wil je niet! Toch kwam er een moment van treffen. Toevallig had ik wat drank teveel, en las ik in een krantenstukje van Jeroen dat hij toe was aan een borrel. Na wat mailen de flessen bezorgd, en samen gezellig wat gedronken en gepraat in de huiskamer van Jeroen en Jeannette.
        Toen ik maanden later met een boodschapje uit de supermarkt schuin tegenover hun huis terug naar mijn eigen stekje wandelde, keek ik, ondanks mezelf, even in de richting van hun woonhuis. Op de eerste verdieping, achter een mooi hoog raam, in de prachtige namiddagzon, stond Jeroen, met gitaar. Hij zag dat ik keek vanaf de overkant, en stak zijn hand op - een bijzonder vriendelijke groet. Het was een bijna goddelijk beeld, die man, die lach, die houding, dat licht, dat kader! Ik koester dat tot het einde van mijn dagen.
        Dank voor alle moois, Jeroen!
        En veel sterkte voor jou, Jeannette!
        Rita - Utrecht
        9 april 2021

        Deel deze pagina:

      • Animeren voor Jeroen
        reactie 405   |   niet OK
        Vanaf het eerste moment in 1998 in Theater De Stoep in Spijkenisse was ik fan. Wat een bijzondere avond met Jekkers en Jeroen, Twee artiesten voor één geld. Ik ben de fansite van Jeroen toen gaan maken en heb toen zelfs met Jeroen nog wat soundpacks gemaakt om te downloaden door de fans. Achter de schermen in het theater in Capelle aan den IJssel even opnemen (tijdens de voorstelling samen met Bavo).

        Ik vond dat er meer Jeroen op TV moest en was in die tijd bezig met animatie en heb een clip gemaakt van Het leven is kut. Die is gewoon op TV geweest bij RTL4. Dat was zo tof. En nu bijna 40 dagen na het overlijden van Jeroen ben ik weer aan het animeren geslagen. Hierbij alvast het eerste stukje. Uit respect voor Jeroen.
        Matthijs - Nieuwerkerk aan den IJssel
        8 april 2021

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende