Mijn eerste herinnering aan jou, Jeroen, gaat terug naar onze kinderjaren, als jij met je ouders bij ons op verjaardagsvisite kwam. Mijn moeder zorgde dan altijd voor een grote schaal snoep. Het verbaasde me altijd dat jij en je broer Peter dan een gepofte rijstblok uitkozen, in mijn ogen het minst lekkere op de schaal. Ik kon dat niet begrijpen. Gepofte rijst uit al dat lekkers kiezen! Ik had dan ook nooit kunnen bedenken dat jij in het snoep zou gaan werken. Wat waren we toen nog onbezorgd en onwetend!
Onze laatste ontmoetingen stonden steeds in het teken van de zorg om je ouders. Je bent een Topper Jeroen! Ik koester deze en vele andere herinneringen in mijn hart.

Rust zacht,
Angelique van der Zon-Heersche

Ik zoek naar adem, waar blijft die top nu? Ik kijk achterom en zie niks... of toch? Net voordat ik de bocht om schiet, zie ik nog net dat 2 Amiesjes hun jacht op mij geopend hebben. Die ene is zonder meer Jeroen. Met zijn 2-en proberen ze mij op te slonken. Dik in de verzuring, zet ik nog eenmaal aan om daarna met veel moeite toch nog als eerste boven te komen. Nadat we uitgehijgd zijn, lachen we er hartelijk om. Dat was Jeroen, plezier hebben op ons bescheiden niveau maar met inzet. Ik ga je missen, maat. De vele uren die we samen op de fiets hebben doorgebracht, op de mtb/racer... in het binnen- en buitenland. Rust zacht. Bulle van Berkel

Bedankt Jeroen dat ik je heb mogen kennen.
Bedankt dat we na een lange fietstocht uit de waterslang mochten drinken
Bedankt dat we na een slagroom en ijsjes gevecht door diezelfde waterslang werden schoongespoten..
Bredankt Jeroen.
Keep on Cycling in peace

Een jaar of vijf geleden, MTB weekend La Roche. Voor mij rij jij omhoog met in je wiel een kereltje van een jaar of 12 met een rood aangelopen koppie vastbesloten samen met jou boven te komen. Ik hoor hoe je tegen hem praat, jij temporiseert en ik zie hoe jij er persoonlijk voor zorgt dat jullie samen boven komen.

Zaterdag 15 juni 15:30 uur, dik vijf jaar na dato, sta ik in de Overdiepse polder te wachten tot Lars zich meldt voor zijn scootertraining. In de verte zie ik een select groepje Amiesjes aankomen, jou haal ik er zo uit. Soepeltjes draai jij voor mij langs de brug op en verdwijnt uit mijn zicht. Een paar minuten later stopt Lars naast me, "pap ik kwam Jeroen tegen....hij zwaaide".

Ik wens jouw familie, vrienden, collega's en fietsmaten heel veel sterkte.
Dirk

Soms is er zoveel dat we voelen,maar zo weinig wat we kunnen zeggen........... In gedachten voorgoed uit ons midden,maar nooit uit ons hart als collega. Veel van Jeroen geleerd!!! en leuke waardevolle leerzame gesprekken gehad! Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen bij dit verlies

Wat een triest verlies.
Jeroen ken ik van het wielrennen en MTB, daar waar ons hart en passie ligt. Mooie tochten hopen we nog te gaan doen in de toekomst, daar waar jij altijd van genoot. Tot ieders spijt geen tochten meer voor jou. Heel veel sterkte voor de nabestaanden en de zoektocht naar een zo normaal mogelijk leven. Arend