Ik wens familie, vrienden en bekenden van Jeroen alle sterkte toe met het verwerken van dit verlies.

Zoveel gezellige muziekmomenten bij ons op school met jou gehad, in de klas, in het team!
Je zult worden gemist,
Heel veel sterkte en kracht voor je nabestaanden…
Caroline van De Klimroos

Jeroen squashte eigenlijk alleen voor dat lekkere speciaalbiertje na afloop aan de bar met zijn maatje. Goeie gesprekken. Een toffe vriend. Waarom moet hem dit overkomen? Waarom kunnen we nog zo weinig doen aan geestelijk lijden? Machteloos kijken we toe. Gezondheid en geluk zijn dus toch niet zo vanzelfsprekend. Jeroen was dat als geen ander gegund. We houden hem in onze herinnering in leven.

Overdonderd en verdrietig dat Jeroen niet meer bij ons op het podium zal klimmen willen wij iedereen heel veel sterkte wensen met dit enorme verlies.

Als frontman, oprichter en drijvende kracht achter ‘ons’ bandje stonden we vele tientallen keren samen op het podium en reisden we de daarbij behorende duizenden kilometers in binnen- en buitenland in ‘het busje’. Beroemd en berucht waren de foute grappen en de al-even-foute muziek die door Jeroen werd opgezet. Terugdenkend borrelen de euforische momenten voor duizenden mensen opnieuw op, evenals de ongemakkelijke situaties als diezelfde zalen, velden en tenten praktisch leeg waren. Wat konden we ons soms waanzinnige rocksterren voelen als het een topoptreden was en soms lekker samen balen als het minder lekker liep.

Jeroen was altijd perfectionistisch en bevlogen. Iedere noot en ieder geluidje van ‘de echte’ Mumford & Sons wilde hij ook door ons gespeeld hebben om zo ook anderen even enthousiast over zijn favoriete band maken… En dan op de weg terug lekker kritisch zijn over alles wat nét niet goed genoeg was; ’t liefst met een glas whisky of een speciaalbiertje.
Misschien nog mooier waren de zangrepetities. In klein gezelschap samen op de bank of in de tuin met niets meer dan een gitaar. Dan bleek met name hoe goed Jeroen was als muzikant en hoe lief hij was als vriend.

Als je elkaar zo vaak ziet, dan kan het ook niet anders dat je het ook over het leven buiten de band hebt en het deed ons verdriet om te zien, dat het steeds minder goed met hem ging. Uiteindelijk lukte het ook niet meer om met ons op te treden; het hart uit de band… We hebben altijd gehoopt dat hij nog eens lekker met ons zou kunnen jammen, over-enthousiast kon zijn over nieuwe projecten of dat we nog eens samen een feestje zouden kunnen bouwen…

Wat gaan we je missen, lieve Jeroen! Heel dikke kroel,

Namens de mannen van Mumfords Calling,
Tim & Jasper