'Er was eens een lief vrolijk zieltje in het grote universum. Het wilde vreselijk graag naar de aarde om er een gelukkige tijd door te maken.
“Goed,” zei het Grote Licht, “maar ik kan je niet lang missen hoor. Maar omdat je zo lief bent wordt je wens vervuld. Wat wil je nog meer?”
Het lieve vrolijke zieltje dacht na en zei: “Ik wil graag in een fijn veilig gezin, kan dat? En alle mensen om me heen moeten gelukkig worden, dat wil ik ze geven. “
Het Licht glimlachte en zei: “Omdat je al zoveel geluk hebt gebracht, zal je wens vervuld worden, op één voorwaarde. Je kunt niet lang blijven en dat mag je nooit laten merken. Je hoeft pas weg te gaan als je alle mensen om je heen gelukkig hebt gemaakt. Beloof je dat?”
Het zieltje aarzelde even, want het vond het heel erg om weg te moeten gaan als alles juist zo plezierig zou zijn. Maar het had geen keus, het wilde zo graag naar de mensen toe, dus het stemde toe. En zo suisde het naar de aarde, waar het zo heel welkom was.
Het lieve zieltje groeide en groeide en bracht overal waar het kwam geluk, precies zoals het wilde.
Maar…op een dag zei het Licht:” Nu is het genoeg, kom nu maar terug.”
Het zieltje smeekte: “Mag ik nog even blijven, ik heb het hier zo goed en naar mijn zin en ze zullen zo ongelukkig zijn als ik wegga.” Maar het Licht was onverbiddelijk.
En zo zweefde het zieltje op een zonnestraal terug naar het Licht. Met een glimlach dacht het terug aan alle goeds dat het had gebracht en ondervonden.
Het Licht zei :” Welkom thuis, wat ben je gegroeid, je bent geen kleintje meer, maar een groot uniek licht, een voorbeeld voor veel andere zielen. Je straalt genoeg licht uit voor de eeuwigheid, je hebt het goed gedaan.”
De lieve vrolijke ziel straalde van geluk en blijdschap en ging zijn unieke weg in het universum.'
Ik heb het niet van mijzelf maar vond het zo mooi....
En zo zie je maar ook jou mooie ster is nu een mooi licht...
liefs van Claudia, mama van sterretje Tim (www.mijnsterretjetim.web-log
