Lieve familie,
Nu Moeder van Heijningen is overleden komt er een wereld aan herinneringen naar boven. De meeste meer dan 45 jaar oud maar ik koester ze graag. Jullie moeder, schoonmoeder, oma en overgrootmoeder was zoals dat tegenwoordig genoemd wordt een echter verbinder. Oprechte belangstelling voor iedereen, stelde vragen en wist een ongekende sfeer te creëren in huis. Een vrouw die ervoor zorgde dat het een zoete inval was aan de - in mijn beleving - 'Oosteindseweg' in Bergschenhoek. Aan de keukentafel in die machtig grote keuken was voor iedereen een plaats. Op ieder moment van de dag. De tegenwoordig veel gebruikte term 'keukentafelgesprekken' moet toen bij jullie op de boerderij zijn uitgevonden. Geweldig vond ik dat.
En het bleef niet bij praten alléén. Mee-eten was nooit een probleem. En ik was niet de enige. Soms zaten er wel 6 'mee-eters' aan tafel. Een ongekende gastvrijheid en ik vond het eten ook nog heel lekker.
Wat wil je nog meer?
En dan heb ik het nog niet eens over al die knappe, interessante en leuke dochters aan diezelfde grote keukentafel. Mooie tijden en herinneringen.
Wegen kruisen elkaar minder - zeker zoals ik gedaan heb - als je naar Fryslân verhuist.
Daarom was de verrassing groot dat ik Moeder van Heijningen ruim twee jaar geleden weer ontmoette in de tuin van Jos van en Antoinette in Rosmalen. Ongekend zo scherp van geest en een prachtig gesprek volgde.
Wat een geheugen, wat een wijsheid en wat een bescheidenheid.
Moeder van Heijningen, in mijn beleving de laatste van een generatie vaders en moeders - van mijn vrienden en vriendinnen - die is overleden.
Wat een fantastische vrouw, een prachtmens. Ik vind het een voorrecht om haar gekend te hebben.
Ik wens jullie heel veel sterkte en alle goeds.
Aad van der Burg