Lieve Jans,
Mijn lieve nicht sterk gestreden,voor elke moment in het heden.
Nog mooie momenten mocht je beleven,met je 3 kanjers je toch nog gegeven.
Tranen rollen als ik aan vroeger denk.
Blij als ik hoorde we gaan naar tante Janna en ome Henk.
Want dat betekende dat ik jou ging zien daar.
Altijd fijn je kamde en vlechten dan me lange haar.
Op een dag kwam ik en je was er niet.
Je was met je vriend zei je mama ze geniet.
Jaren verstreken en je werd en blije lieve moeder .
Je was ook helemaal gelukkig en schat geen loeder.
Opeens kwam bij mij het vreselijke nieuws aan.
Je was opgenomen meteen naar je toe gegaan.
Was blij je te zien maar ook heel vreemd toen.
Door de ziekte zo anders in je laten en doen.
Maar onze knuffeld voelde als vroeger altijd.
Nu de gedachte waarom zo lang nu is weg onze tijd.
De herinneringen aan jou en jij blijven.
Bedenk tijden dit voor je te schrijven.
Je bent helemaal niet dood, moet je weten.
Dat is pas zo als we je zouden vergeten.
Lieve jans je hebt gevochten en gestreden.
Liet je niet weer houden door ziekte of wat mensen deden...
Bedankt dat jij mijn Nicht bent.
Sterkste persoon alsof je de ziekte niet kent.
Bleef lachen en zei wat is er nou joh gek.
Pinkt weg me traan en maakte voor de lach weer plek..
Lieverd je gevecht is gestreden rust is wat je kreeg.
Voor ons veel te onverwachts uit ons leven het voelt leeg.
Zo onwerkelijk en niet te bevatten zo onecht.
Je meiden opeens zonder mama's gevecht.
We zullen je missen lieve schat..
Je Nichtje Margaretha
