O, mijn lieve jan, wat is er een leegte nu zonder jou!
Jij zei, dat ik dat wel zou redden, zeker over een tijdje, nou ik help het je hopen, vooralsnog is het ondoenlijk zonder jou.
Met je kindjes, die mij steunen, waar ze kunnen, ga ik vreselijk mijn best doen.

Lieverd, zo plotselijk weg, killing, ik kijk nu maar naar de mooie foto met je big smile, prachtig

Love you. J eefje xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Beste Jan,

De laatste keer dat ik je heb gezien was op het jaarlijkse familie tennistoernooi een paar weken geleden. We hebben elkaar niet veel gesproken, ik heb wel een paar keer naar je gekeken op afstand. Je zag er zorgelijk uit, je had niet meer de sprankeling in je ogen, of het hele uitbundige wat je kon hebben zeker in grotere gezelschappen. Uiteindelijk is het voor velen in de familie de laatste keer dat we je gezien hebben, en ook de laatste keer dat we van je tulband hebben mogen genieten. Ik bewaar mooie herinneringen aan vroeger, als kind kwam ik graag bij jullie thuis, ik vond het er altijd gezellig. Op een gegeven moment was er zelfs een soort jaarlijkse traditie ontstaan; 's ochtends tennissen en 's middags zeilen. Dat hebben we een tijdje volgehouden totdat ik ergens anders ging wonen en het er niet meer van kwam. Jan, ik zal je erg missen, ik zal je niet vergeten en nog vaak aan je denken.

Arthur Schavemaker

Al is het alweer even geleden… Het 4-tallen bridge, de bridge uitjes en het weekendje Polen, ze waren allemaal heel gezellig en zeer geslaagd en blijven in onze herinnering.
Beata en Robert.

Lieve Simone, wat een schrik om dit te lezen, ik wens de familie en vrienden heel veel sterkte. Liefs uit een ver verleden ( All Out en Kudelstaart )