Het ‘Technisch Adviesbureau Salari’ was 24/7 geopend. En de koffie stond altijd klaar. Problemen met je computer, auto, fiets of gas-licht-water? Leg het Jan maar voor. Hij droeg hoe dan ook een aanvaardbare denkrichting, maar meer nog een kant-en-klare oplossing aan.
Natuurlijk ging het ook wel eens fout. Maar dan bleef Jan zelf verschoond van smaad. Zoals bij de vervanging van die vreselijke pvc-waterleidingen onder ons huis. ‘Eruit met die handel’ was het advies van Einthovenlaan 9. Nou ben ik persoonlijk niet zo’n buikschuiver, dus het werk in de zandwoestijn onder de betonnen vloer liet ik over aan Jan. Daarbij zou mijn zoon Maxim de nieuwe koperen pijpen aangeven.
En jawel hoor, wat kwam er nadat het werk voltooid was uit de kraan? Zand, geen water. Zoonlief had de pijpen, buikschuivend onder het huis, eens flink door het losse zand geduwd. Voor Jan geen probleem: ,,Zet alle kranen in huis maar open, dan komt het wel goed.’’ Een goed advies, want het kwam allemaal dik in orde en het koperwerk functioneert al vele jaren perfect.
Nadat Jan kort voor de eeuwwisseling zijn baas vaarwel had gezegd, liet hij de handjes wapperen aan de Kop van de Einthovenlaan. En niet alleen in zijn eigen huis. Ook stortte hij zich graag in door mij voorgestelde projecten op nummer één. Zo begonnen we met de bouw van een nieuwe badkamer. Ik was slechts de aanbrenger, Jan deed het precisiewerk. En hij was streng: een door mij enthousiast opgetrokken muurtje achter het toekomstige bad werd verwezen naar de slopershamer. ,,Scheef, dat doe je zo niet,’’ zei de bouwmeester.
Voor diezelfde badkamer, annex sauna, had Jan nog wel een ‘gebruikt-doch-goede’ (lees: dertig jaar oude) afzuiger in zijn garage liggen. We hebben die in 1998 gemonteerd. Eénmaal begaf het ding het onder de hitte van de sauna. Geen nood: Jan wist nog wel een ‘mannetje’ die er een hittevaste condensator in kon prutsen. Aldus geschiedde en ook in 2020 draait het antieke apparaat nog vrolijk zijn luchtzuiverende rondjes.
Na het grote karwei van de badkamer volgende nog kleinere klusjes. De toilet werd vernieuwd, er werd een fundament gelegd voor het te verplaatsen tuinhuis en jaren later bouwden we samen een heuse veranda aan dat tuinmeubel. Jonge jonge Jan, wat hebben we veel geklust. Een uiteraard heb ik ook geholpen bij enkele van de vele werkjes in en rond Huize Salari. Laatst nog hebben we het pas gladjes aangelegde terras opgebroken om er een afvoerpijp onderdoor te leggen, zodat het regenwater van het dak zo in de tuin werd geleid.
Vermaak en gezelligheid was er ook volop. Ik denk aan de vele septemberreisjes met de ‘Kop’ , waarvan Jan echt kon genieten en hij vaak het hoogste woord voerde. Dat laatste ook bij ons maandelijks ‘muuroverleg’ (de geluidsmuur achter onze huizen, die er nooit kwam) maar waarbij, onder het genot van een hapje en snapje, intens werd genoten in echte kameraadschap.
Net als trouwens de spontane bezoekjes over en weer. Nog vorige week zaten we op jullie terras op ons gemak onder meer de ‘stand van corona’ door te nemen. Nadat Jan tevoren nog even 32 kilometer gefietst had met de familie. En dan is het ineens afgelopen. Hoe bizar allemaal.
De Kop van de Einthovenlaan zal Jan Salari missen. We kunnen terecht zeggen ‘Jan met de gouden handjes’. En Renata: wij staan achter je en we zullen je ondersteunen waar het kan in de komende tijd.
Lambiek en Vera Knepflé
