Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Beste Barry,
Het nieuws dat Jacques was overleden, kwam binnen als tien op de schaal van Richter. Al was hij mobiel allang niet meer op zijn best, zijn geest bleef nog altijd scherp en actief. Twee jaar geleden kwam hij heel vaak bij ons in Soest (en later in Vessem) langs om te praten over een grote show avond, gevolgd door een theater tournee. Ik heb lang geaarzeld om überhaupt het theater in te gaan. Faalangst. Maar Jacques heeft mij over die angst heen geholpen. Nu vind ik optreden in theaters geweldig en voel ik me er als een vis in het water. Daarvoor zal ik Jacques altijd dankbaar blijven. Wij kenden elkaar al vanaf halverwege de jaren zestig. Mijn vrouw els en ik hebben de laatste jaren veel over Jacques gesproken. En dat blijven we doen.
Wij wensen jou en je familie heel veel sterkte met het verlies van een groots man.
Els Mastenbroek en Peter Koelewijn.

Lieve Barry,
Heel veel sterkte, met het verlies van je Jacques. Veel te jong! Jij , sterke vrouw achter de man. Een grote persoonlijkheid vol liefde voor het theatervak. Altijd fijn om jullie te zien, en tijdens de voorstellingen van Seth, samen een kijkje in de zaal , of in de kleedkamer meeluisteren en bijpraten. Jacques , een bevlogen liefhebber van diverse genres. Ook na de overdracht van het impresariaat aan Matthijs en Chris , waren jullie regelmatig op pad naar de branche. Kontakt houden.
Met goede herinnering aan de opdrachten voor speciale optredens , de seventies, de schabbels, later de boekingen voor Seth en ja, ook, toen ik nog twee banen had, Jacques aan boord van een van de vliegmaatschappijen waar ik voor werkte, als stewardess. Dat maakte mijn reis. En ook de sportdagen, mede door het hele dorp, of stad, georganiseerd. Wat een feest. Die liefde voor het vak en de persoonlijkheid om mensen te motiveren, daar kunnen jullie trots op zijn.
Nogmaals sterkte oor jou Barry, je familie en alle medewerkersvan het impresariaat.
Liefs, Pauli van der Zijden. In goede herinnering namens Seth Gaaikema Productie.

Lieve Jacques,
Oh...lieve ondeugd, wat heb je hard gewerkt, wat heb je geleefd! Altijd vroeg je, met glimmende oogjes, of ik nog met die grote Drent was?; sterker nog ik woon nu in Drenthe (weet eigenlijk niet of je dat mee gekregen hebt, wellicht via via?).
Je was altijd goed op de hoogte van alle ins- en outs, niet alleen qua werk maar zeker ook prive. Een echt mensen-mens noemen wij dat die op zijn tijd bewust kon bulderen...! Ik heb je voor het eerst ontmoet bij Joop van den Ende Theaterproducties in 1996. Ik was net komen werken bij je grootste opdrachtgever, klant, makker, vriend...Ik zie je nog voorbij stiefelen met je lederen overvolle schooltas en "mooie Chris" achter je aan, later altijd met mooie jongens als chauffeur. Als impresario kwam je de voortgang bespreken van de verkoop van de lopende boekingen met onze grote vriend Ed Burgers. Ik kwam net kijken in het vak en Joe-De Musical was mijn 1e grote productie als uitvoerend. Dus ook ik zat, als een van de laatsten, nog mijn to-do-lists af te maken op kantoor. Later kwam ik je uiteraard weer tegen in het zuiden aan de chocoladebollen snoepend met je andere grote makker Tom. Jaa, volgens mij ben jij mede-initiator geweest dat ik daar een fantastische tijd heb mogen hebben het zuiden. Laatste keer dat we elkaar zagen, was vorig jaar in Vught bij de bespreking voor de Tom Odems Award, de jaarlijkse happening van jong talent uit regio 's-Hertogenbosch met name door jou getrokken. Lieve Jacques, doe de 2 andere lieve mannen Ed en Tom de groeten, maak het goed... ik hoor jullie al samen schateren, bulderen! Bedankt voor je vertrouwen en warmte. Heel dikke kus aan sterke dappere Barry en uiteraard aan de trouwe loyale medewerkers rondom Jacques: Chris, Matthijs en Linda!!

Als Vorm & Decor hebben we ongelooflijke veel mooie dingen mogen maken, wij kijken daar met vele mooie herinneringen en vervuld met trots op terug en blijven dat koesteren.
Dank voor al het mooie dat je voor het Theater hebt betekent!

Namens iedereen bij Vorm & Decor,

Martin Determann.

Lieve Jacques, meer dan 40 jaar werkte wij samen. Begon met Rob de Nijs en Marty en samen hebben we Helmut Lotti in Nederland in de theaters gebracht.
Dat waren tijden.

We gaan U missen.
Zoen,
Piet

Wat een bevlogen en gedreven man ben jij altijd geweest Jacques! Ik ken je sinds mijn 13de. Je kwam als theaterimpressario graag langs bij m’n vader om te sparren en te verkopen. Ik hoorde de bevlogen verhalen graag. Je bezocht het theater in Vlaardingen zo vaak dat ook ik je persoonlijk leerde kennen. Altijd vroeg je wanneer ik bij je kwam werken en offreerde je me van alles. Je gaf mij een heel goed gevoel over mezelf. Je had een groot hart voor de zaak en werkte vol passie! Gebulder hoorde daar ook zeker bij als het niet ging zoals je wilde. Maar er zat ook een klein jongetje in je met heel veel bewondering en nieuwsgierigheid en vooral liefde voor het vak en de mensen die erin werkte. Toen mijn vader plotseling stierf en ik alles moest regelen was jij de eerste die ik belde.
Een bijzonder mens! Je zal door velen worden gemist.

Dag Jacques,
vanaf 1970 heb ik je al mogen kennen toen ik als jonge toneelassistent in dienst kwam bij het Nederlands Congresgebouw en jij samen met je broer Frans je Impresariaat bent begonnen in de Noordvleugel van het gebouw! Je hebt me heel veel geleerd over het theatervak waar ik in de rest van mijn 48 jarige carrière veel aan heb gehad! na de pauze was je meestal al weg, maar we hebben gelachen, emoties gedeeld en je hebt me soms ook flink je standpunten met kracht duidelijk gemaakt, waaronder de naamsverandering van het Nederlands Congresgebouw naar World Forum, die je nooit hebt willen accepteren en ik daarom speciaal voor jou verjaardag een oorkonde heb gemaakt, waarbij jij als enige de naam Nederlands Congresgebouw mocht blijven gebruiken! Daar was je trots op en kreeg een mooie zichtbare plek in je huis! Maar respect !....want je hebt met je heldere instelling (Aanpakken, handjes uit de mouwen en niet zeuren) een prachtig theaterimperium opgebouwd als "De Theaterman van Nederland" Helaas ben je nu VOOR de pauze al weggegaan! dat was niet de bedoeling!
Trots dat ik je heb mogen kennen Jacques! Rust in Vrede!

Groeten, leo rodenburg