Vol ongeloof en vreselijk geschokt heb ik afgelopen maandagochtend kennis genomen van het overlijden van Jack (Sjek voor de Klaaswalers) Koster.
Jack Koster die mij de eerste tonen en noten bijbracht als klein menneke toen ik bij NLS op 9 jarige leeftijd trombone ben gaan spelen. Het was Jack, toen voor mij nog 'meneer Koster', die mij enthousiasmeerde om serieus te gaan spelen, te gaan repeteren maar vooral er voor zorgde dat ik naar grootheden uit de muziekwereld ging luisteren. Hoeveel cassettes heeft hij niet voor mij opgenomen van zijn LP's, zodat ik ook kon genieten van de Urbie Greens, Frank Rosolino's, Kai Winding, JJ Johnson, Bill Watrous, Bart van Lier en vele anderen.
Jack was nooit op de voorgrond, maar was gewoon prettig aanwezig...zijn natuurlijke aanwezigheid en afstemming maakte van hem meer dan een fijn mens...Jack was Jack, oprecht, puur, afstemmend....gewoon Jack.
Afstemmen deed hij, behalve als hij lachte...maar zijn aanwezige en aanstekelijke lach zorgde dan wel voor extra gezelligheid.
Jack was het die mij maar vele andere van NLS enthousiasmeerde om mee te gaan naar het North Sea Jazz festival....ja qua muziek stimuleerde en enthousiasmeerde Jack velen. Via Jack speelden we overal en vaak, ook buiten NLS.
Mijn jeugd is mede door toedoen van Jack muzikaal zo gelopen zoals deze is gelopen en ik koester dan ook mooie herinneringen en tijden.
Met het overlijden van Jack, misschien wel mijn 'trombone vader' is een rots, een begrip voor mij heengegaan en met het overlijden van Jack, sterft ook een deel van mijn jeugd.
Rust zacht muziek vriend, een voorbeeld qua muzikant maar eigenlijk gewoon een voorbeeld qua mens!
Heel veel stekte aan Angelica toegewenst en sterkte aan Jack's dierbaren en mooie vrienden......
🙏 Frank Verhage