Toen we op het punt stonden een wenskaart, met een verhaaltje uit de oude doos erbij naar Jaap te sturen, liet de postbode een rouwkaart door de bus vallen.
We voelden het meteen aan, en wisten het eigenlijk al
Jaap Vermeij is overleden.
En inderdaad, het was ook zo.
Hoewel Jaap een mooie leeftijd heeft bereikt kwam het bericht toch weer sneller dan verwacht. Als je iemand zo lang hebt gekend, er jarenlang mee hebt samengewerkt, en met het hele gezin Vermeij thuis en op vakanties hebt meegemaakt, dan komt het bericht toch als een dreun binnen.
Graag en oprecht condoleren we Nelleke, Marjolein, Hanneke en de andere familieleden met het overlijden van Jaap.
Wat een leegte zal hij achterlaten, en wat een schat aan mooie herinneringen blijft er bestaan.
Allereerst willen wij danken voor de schitterende foto op de overlijdenskaart.
Wat is Jaap hier goed getroffen.
Precies zoals we hem kennen.
Vriendelijk, maar toch een beetje kijkend achter de horizon.
Bedachtzaam, maar wel met humor, en altijd tot hulp bereid.
Het is dan spijtig dat eraan zo’n mooi leven een einde komt, maar daar kan niemand iets aan doen. Het is de loop der dingen.
Wel kunnen we dankbaar zijn dat we lang met een heel fijn mens hebben kunnen optrekken, en in onze herinneringen, en dat zijn er ontelbare, zal Jaap, samen met zijn gezin onvergetelijk voortleven.
Echt een hoogtepunt voor ons was Jaap als cineast.
Hij maakte in 1988 een film van ons gezin op Camping Bona Fide in Renesse.
Prachtig, regelmatig kijken we er nog naar, om er steeds weer van te genieten.
Wij wensen Nelleke, kinderen en kleinkinderen veel sterkte voor de komende moeilijke dagen, en gezondheid en succes voor de toekomst.
Met een stevige handdruk van
Trudy en Paul Diepenhorst