Hee gappie wat hebben we een mooie tijd samen gehad. We hebben gelachen gehuild en gefeest, het was altijd een feesje als je er was. Maar ook serieuze praat hadden we veel je was er altijd voor me wat een top gozer was je me soulmate. Wat ga ik je missen man zie je nog rond rennen met je blote reet je had overal lak aan hahaha.

Dag lieve jongen rust zacht ik hou van jou

Je gappie

Lieve Japie ,

altijd lachen met jou . Zo gigantisch positief was jij . Dan belde je weer eens en dan was het meteen opa opa kan je me effe brengen en altijd lachen was het dan . Ga je onwijs missen vriend

je maatje Opa

Ik sprak je niet vaak maar wat was jij een zonnestraal!



Deze foto is afgelopen zondag gemaakt tijdens Tour de Waard. Ik ben er in 2024 zeker bij om op jou te proosten.



Ik wens de familie en in het bijzonder jouw levensmaat Matthijs heel veel kracht en sterkte toe.



Bram

Hier is hij dan onze selfie! Je vroeg om deze de delen en heb dat nooit gedaan dus bij deze topper!



De volgende proosten we op je🍷



Liefs

Lieve Jaapie,



Hoe kan dit nou man? 6 jaar geleden ontving jij mij hartelijk in de familie! En dat gevoel is nooit meer weggegaan. Wat een lol hadden we toch altijd. Op onze zondagmiddag borrels is er toch wat afgelachen. 1 januari werd ook een traditie met ons vieren. " Wij zijn hetzelfde Lay" zei je altijd. Aanwezig, ook wat grof op z'n tijd en onwijs eerlijk. We hebben ook veel serieuze gesprekken gevoerd over onze vaders. Ik zal ze koesteren Jaap. Ik zal onze borrels vreselijk missen. Ik dacht altijd, als we een middagje willen lachen, moeten we naar Jaap en Eef. En dan aten we niet gezond hoor Lay. Lekker vreten. En wilde ik geen wijn? Ook saai. Dus hup! En nog eentje met de jas aan! Onbegrijpelijk dat we jou nooit meer zullen horen lachen. Wat zal het stil zijn. Anders en stil. We zijn er voor Eef en je moppies. En voor je mama, broer en zus.



We houden van je Jaapie. Tot in de eeuwigheid!

Jaaaaap!!! Wat had je daar een hekel aan als iemand je zo noemde haha



Maar jaapie wat zal ik dat missen,wat zal ik jou missen...we kennen elkaar al vanaf de voorgezet als jonge broekkies. Een paar jaartjes later kwam je weer in me leven als collega van manno. Wat hebben we gelachen,geknuffeld, gek gedaan, gekibbeld...alles!

Je stond altijd voor me klaar,ik hoefde je maar te bellen en je was er. Zo was jij,zo ben jij!



Er zijn zoveel herinneringen die opkomen aan jou,zoveel gezegdes...met tranen maar met een enorme lach, blijven deze momenten altijd bij me.



X