Beste Marije, en uiteraard lieve kinderen van Iwanjka. Allereerst mijn diepste condoleances, en heel veel sterkte met het verlies van jullie geliefde partner en vader. Als ik woorden kon bedenken die ook maar een beetje bij zouden kunnen dragen aan het verlichten van de pijn, zou ik die zeker neerschrijven. Ik doe een poging.
Jullie kennen mij waarschijnlijk niet. Ik had de eer om samen met Iwanjka (en Harry Loco) aan een muzikaal project mee te werken, ter ondersteuning van mensen die human trafficking hebben doorstaan (Artists4Freedom-Be Free).
Ik bewonderde zijn gedrevenheid en zijn idealisme, alles gericht om de wereld een beetje mooier te maken. ) Soms was ik een beetje jaloers om hoeveel energie hij leek te hebben, om dingen neer te zetten, te organiseren, te schrijven, te zingen, alles om zijn idealen kracht bij te zetten. Dingen die ik zelf op mijn manier ook probeer, maar waarbij ik regelmatig het gevoel heb tekort te schieten. Hij kon dat beter.
Vereerd was ik dan ook toen hij me in november 2018 vroeg of ik op 23 november wilde optreden, tijdens een door hem te organiseren evenement in de Bergkerk. Ook mocht ik een workshop omtrent linux voor beginners doen, als ik dat wilde. Maar vooral wilde ik graag meewerken, omdat ik wist dat zijn hart puur was.
Op 12 februari van dit jaar hadden we ons, naar nu blijkt, allerlaatste gesprek op facebook. Iwanjka schreef "Aloha John, ik had je gevraagd voor 23 november... dat evenement organiseren vraagt me teveel energie in relatie tot de andere dingen die ik wil doen... ik laat het vervallen. 'Sorry voor de fuzz'."
Ik vertelde hem daar alle begrip voor te hebben, uit eigen ervaring wetende hoeveel energie organiseren kan kosten. We hadden het nog even over een mogelijk 'klimaatconcert' met hem, Harry en mezelf, wanneer we daar aan toe waren. Helaas is dat er niet meer van gekomen, en dat spijt me. Dat lag niet alleen aan Iwanjka, maar ook aan mij. Ik wachtte te lang. Iets wat Iwanjka, voor mijn gevoel, nooit zou doen. Dat is in ieder geval het beeld dat bij mij is ontstaan van hem.
Iwanjka, hoe je laatste maanden ook zijn verlopen, ik hoop vanuit het diepst van mijn hart dat je je gerealiseerd hebt dat je voor veel mensen, zeker ook voor mij, een positieve inspiratiebron bent, ook al heb je misschien niet altijd de erkenning gekregen die je verdiende. Of niet de resultaten behaald die je voor ogen stonden. Dankzij jou zijn er absoluut mensen die een beetje van jou meenemen in hetgeen ze denken, voelen en doen.
Mijn wens is dat je familie en je naaste vrienden daar steun uit zullen kunnen halen.
Liefde,
Johnito
