Lieve Iwan, het bericht van jouw overlijden was enorm verdrietig. We hebben gelachen in onze vriendschap, je had een heerlijk gevoel voor humor. Ik heb genoten van jullie muziek. Ook ik ben - net als Geert - nooit vergeten dat je de grafkist van mijn vader hebt gedragen.

Je hebt je strijd gestreden, rust nu maar zacht. Alle familie en vrienden heel veel kracht, troost en sterkte toegewenst.

Fanny

Dag Iwan, ik ben enorm verdrietig van het bericht van jouw overlijden.
Toen ik in Geldermalsen kwam wonen, als jongetje, werden we beste vrienden op de basisschool. Daarna volgden jaren waarin deze vriendschap alleen maar groeide.
Toen we nog maar “mennekes “ van 17 waren, werkten we samen in de Speak Easy in Den Bosch. We hebben samen muziek gemaakt in de Opus 5. We hebben ontzettend gelachen met elkaar, en in onze vriendschap was ook plaats voor verdriet. We waren vertrouwd met elkaar.
Ik ben nooit vergeten dat je geholpen hebt bij het dragen van mijn vaders grafkist.
Ik wens je familie en vrienden veel sterkte en kracht toe in deze moeilijke tijd.
Rust zacht, vriend, je hebt voor altijd een plekje in mijn hart.

Geert

Iwan,
Ondanks dat we elkaar een tijd niet gezien hebben, komt dit trieste nieuws wel binnen man.
Kan me nog veel dingen herinneren uit de Soos Den Dries, de optredens met de Beatbusters en jouw over het hek zien klimmen bij je werk om 6 uur vroeg. De tijd op je zolderkamer en later de Lange Akker, het waren bijzondere momenten van een mens met karakter. Ik geloof erin dat je op een mooie plek bent nu, en dat je je dierbaren weer zult zien. Massel, groet Oele

Een paar jaar lang deelden we een heleboel podia. Daar stond je dan, onverstoorbaar jouw strakke lijnen neer te zetten. Heerlijk om die er lekker onder te hebben liggen! Het was fijn Iwan, op maar ook naast het podium, met altijd weer een scherpe en lachwekkende opmerking paraat. Ik heb nog maar even de plaat opgezet, nog even lekker luisteren naar je!

Je was één van de beste bassisten in de lichte muziek waarmee ik het podium heb mogen delen. De eerste keer als zestienjarig broekie bij de Beatbusters en wat heb ik gelachen om je humor en gevatte opmerkingen. Ruim 20 jaar later bij BB’87 was je geen spat veranderd. Muzikaal nog altijd even sterk en wat een humor! Ik herinner me je gekke bekken op het podium en de hilarische oneliners buiten de optredens. Wat een gemis voor al jouw naasten dat je er fysiek niet meer bent. Ik zal nog regelmatig naar je baslijnen luisteren die voor altijd zijn vastgelegd.

Dankjewel voor alle mooie momenten en sterkte voor je familie en naasten.

Toen je mij vorige week berichtte en ons contact, opgebouwd op het werk ter sprake bracht, viel ik toch even stil. Nadat ik het had laten bezinken, hadden wij vorige week zaterdag contact. Voor de laatste keer. De vele gesprekken vóór / na onze diensten waar geen onderwerp werd geschuwd hadden ons inderdaad dicht bij elkaar gebracht. Zakelijk stond je voor een leuke uitdaging en daar brainstormden wij heel veel over. Totdat je niet fit werd en je duidellijkheid kreeg over de oorzaak. Moedig ging je de strijd aan om iedere mogelijkheid aan te grijpen om als winnaar uit die strijd te komen.
Het feit dat ik gisteren op jou afscheid aanwezig was geeft aan dat het een ongelijke strijd was. Dat moest ik ook laten bezinken, evenals jou afscheid. Dat je een bijzonder mens was met diverse in and outs, die jou zo typeerden, kwam bij het afscheid duidelijk tot uiting. Jou zonen, familie, speciale vrienden, band leden, vrienden en collega,s die in onze vele gesprekken best wel onderwerp zijn geeweest heb ik in de door jou gekozen zetting(?) mogen "ontmoeten". En belangrijk en niet te vergeten jou vriendin, die je op een bijzondere manier hebt ontmoet. Mooi dat jullie elkaar hebben mogen ervaren. De woorden die een ieder over jou vertelde maakten duidelijk dat een ieder in jou leven in ieder geval wist waar ze aan toe waren met jou, jou humor konden waarderen en ook jou gemopper accepteerden. De woorden namens FSS, door Brenda sloten daar haarfijn bij aan en ik begrijp dat je zei dat je 3 mei een mooi afscheidsfeest hebt gehad. Uiteindelijk weet een ieder dat het nu ook goed is, dat jij vond dat het goed was. Dat je moedig was en dat je het leven lief had.
Gisteren was jou uitvaart goed.
Ik zal aan jou denken zoals je was. Met een glimlach!
R.I.P. Iwan
Ik wens een ieder sterkte toe.
Derrick

Bar he! Dat jij er niet meer bent? Wow joh! 

Iwan, jij was een ARTIEST

Vraag me niet wat een artiest precies is, maar ik weet dat jij er een was.
Een artiest kun je niet worden. Je kunt er niet voor studeren en je kunt het niet kopen.
Een artiest wordt geboren als artiest en blijft dat z'n leven lang.

Een artiest heeft een groot talent. En talent, dat had jij.

Muziek was alles voor jou. Al sinds je vroege jeugd.
Toen we jochies van 14 waren en we vaak op je zolderkamer zaten, stond er altijd muziek aan. Niet zachtjes maar altijd hard.
Je draaide een plaat van de Shadows en 1 nummer had een drumsolo. Daar moest ik naar luisteren van jou.
Let op! Hoor dan, luister dan! riep je, terwijl je druk stond te drummen in de lucht en ook alle gitaarsolo's meedeed.
Tijdens het playbacken van een nummer van Meatloaf, ook op de zolderkamer, was je zo hard tekeer gegaan dat het lauwe bier naar boven kwam en je nog net op tijd de deksel van je platenspeler kon pakken om die vol te kotsen. Lach!

Toen je niet veel later een basgitaar kocht, kon je binnen een paar maanden bassen, alsof je al jaren speelde. Het ging je allemaal zo makkelijk af. Hoe alle noten en akkoorden genoemd werden, interesseerde je niet. Je speelde het gewoon en je hebt jezelf als autodidact alles aangeleerd.

Je maakte op het podium, of in de oefenruimte of in de studio eigenlijk nooit fouten in je spel, en je genoot ervan als iemand anders dat wel deed. 
Je stond dan binnen een microseconde met een triomfantelijke lach diegene aan te kijken om hem op de gemaakte fout te wijzen.

Muziek maken kostte jou geen moeite. Het ging vanzelf, en als je iets heel ingewikkelds moest bassen, had je dat vaak binnen een minuut onder de knie.

Een artiest kan ook erg somber zijn en zich niet thuis voelen op de wereld.
Jij hebt ook moeite gehad om je weg te vinden. Sombere gevoelens en depressies waren jou niet vreemd. Je maakte daar al grapjes over op de lagere school, toen je tijdens een schoolreisje naar de Efteling, op de rails van de traptreintjes ging liggen, omdat je er klaar mee was. Een grapje natuurlijk, maar wel een echte Iwan-grap. 

Legendarisch is jouw humor. Je hebt zo vaak mensen tot tranen toe aan het lachen gekregen, met je bizarre harde grappen en verhalen. Alles knalde jij eruit, of het nou door de beugel kon of niet. 
En iedere keer als we dachten dat het niet bizarder kon worden dan dit, wist jij er een week later nog een paar scheppen bovenop te doen. Wow joh!

Je was altijd met taal bezig, en had een eigen taal ontwikkeld. 
"Wat een raar woord is dat eigenlijk he? Gras".. GRAS, riep je dan op 80 verschillende manieren, totdat je de perfecte intonatie gevonden had.
Iemand vertelde een keer dat ie Gordelroos had..
Jij reageerde dan dat je in het verleden ook veel last had gehad van Schoudertulp en Knie-hiacynt...
Mama, Hoe voet ik eigenlijk schoor?
“Jongens, we treden vanavond op in Vlagtweddel” Hilarisch vond je zulke woorden.
Rijk de Gooyer werd Arm de Vanger, Trijntje Oosterhuis was Busje Zuidertent, Ton Meijdam werd Tonnie Jouwschaak. 
Rock en Roll is natuurlijk Japon en Schuif, of "Japon et schuif" 
……..
(GETALLEN)
Ik wil graag eindigen met een paar getallen..
1 band 
Tientallen liedjes en evenzovele jaren kameraadschap
Honderden optredens, van een kelder in Berlijn tot het strand van Ameland.
Van lege zalen met 1 betalende bezoeker tot grote podia voor bomvolle festivalterreinen.
Duizenden uren samen. In de oefenruimte, onderweg, wachten, voetballen, optreden, en daarna feesten tot diep in de nacht.
Miljoenen gespeelde noten.
.............................

En soms, tussen al die noten door, gebeurde er iets magisch...
Het moment waarop ineens alles samenviel..

Het publiek is uitzinnig. Wim staat bovenop een metershoge speaker een solo te geven, Johan skankt zijn gitaar bijna in tweeen, Michel speelt zo strak als een atoomklok. En jij gaat als een bezetene over dat podium heen. In de zaal staat Jasper te glunderen.
We zijn 1 met de muziek. Alles is nu en nu is alles. De tijd staat stil..

Het geluid lijkt te vervagen en even lijkt alles in slow-motion te gaan. .
DIT is MAGISCH.

Lieve Iwan, bedankt voor de Magie.

Bar joh.

R.I.P. Iwan
Hyper

Hey maat van lang geleden, je was een jeugdvriend in een tijd die ons gevormd heeft, vervormd heeft. Ik herinner het me als de dag van gister. Veel gelachen, dronken op de fiets.
Samen nog gestreden om hetzelfde meisje.
Vaak nog denk ik terug, het was mooi.
In stilte buig ik m’n hoofd.
In stilte zeg ik vaarwel.
Het ga je goed.
Matthew