Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Het bericht heeft velen geraakt gisteren. Iets waar je dan voor vreest wordt dan toch werkelijkheid. Een langdurige strijd met een verdrietig einde maar wel een strijd die volop is gestreden en daardoor ook nog veel bijzondere en koestbare herinneringen heeft mogen achterlaten. Jullie droom in Kiev kwam uit...maar hoe prachtig en bijzonder is dit dat jullie lieve moeder/vrouw daar gewoon bij is geweest!
Dit heeft ze dan toch wel even geflikt en dat bewijst dat ze wel een bijzondere vrouw was en altijd zal zijn. Kanker is een rot ziekte wat veel mensen treft. Door zo een vrouw als Isolde gaf het ook weer anderen "HOOP" om door te gaan. Lieve meiden en papa...Isolde is er niet meer maar ze heeft geen pijn en rust en kan weer op een ander plek ergens hoog in de hemel verder stralen. Hou de kracht die Isolde altijd heeft gehad vast om zelf jullie verdriet te kunnen verwerken en weer door het leven te kunnen gaan. Leef je leven zoals ook zei dat deed vol passie en moed en positiviteit.
Een warme groet lieverds.
Sophia en familie