Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Isa van der Mast

10-08-199817-03-2005
      Zo maar weg Intens was onze liefde binnen ons gezin. Maar het was te mooi om waar te zijn. Ineens was je weg, een enorme leegte achterlatend. Zo abrupt en zo oneerlijk. In je korte leven heb je ons en de mensen om ons heen enorm veel liefde en warmte gegeven.Lang hebben wij moeten wachten voor dat onze kinderwens in vervulling mocht gaan. Maar daar was je dan, onze ISA. Zo gelukkig als we waren mag voor iedereen duidelijk zijn. Met elke dag steeg de liefde voor ISA verder, tot onwerkelijke hoogte. Ons geluk konden we helemaal niet op toen we onze SAM in onze armen mochten sluiten. We hadden een prachtig gezin SAM en ISA. O, wat waren die twee gek op elkaar. Wij hadden de hoofdprijs zonder het zelf te beseffen. Ruim 6,5 jaar hebben we met intense liefde voor elkaar geleefd, niet beseffende wat er boven ons hoofd hing. Donderdag 17 maart 2005 moesten we onverwachts een deel van deze hoofdprijs weer inleveren. Wat een griepje leek te zijn werd in werkelijkheid een strijd tegen de dood. Een strijd die ISA verloren heeft. ISA was bijzonder, dat zegt natuurlijk elke ouder van zijn kind. Maar ik denk oprecht te mogen zeggen dat ISA echt iets speciaals over zich had. Zij wist je te betoveren met haar stralende gezicht of haar verbale, non-verbale uitdrukkingen, nog maar niet gesproken over haar smakelijke lach. Dit alles zullen wij en vele met ons moeten missen. Als we ISA savonds naar bed brachten zeiden Papa en Mamma altijd we houden heel heel veel van je ISA. Dan zij jij op jouw manier. Dat weet ik toch al. Of als je ochtends bij ons in bed kroop, dan trokken Papa en Mama ieder aan een arm en zij Mamma je bent van mij, nee zij Papa je bent van mij. Dan zij jij nee hoor, ik ben van Papa, Mama en SAM. ISA ging graag naar school al was voor haar het samen zijn met vriendjes en vriendinnetjes het belangrijkste. Ze kon best alles, maar spelen en genieten was voor ISA het belangrijkste. Al vond ze het maar wat stoer om op de weekafsluiting voor de hele school een gedicht voor te lezen. Een O zo treffend gedicht: Blauw is de kleur van lucht en dromen Blauw kan ook koel zijn, zodat er bibbers komen hemel, sterren, zon en maan blauw kan vaak heel veel aan

      Overige informatie
      Onze dochter en zusje Isa is in de morgen van 17 maart 2005 overleden aan een hartstilstand ten gevolgen van een ontsteking aan de hartspier (Myocardites). Myocardites ontstaat ten gevolge van een virale infectie. In Isa haar geval betrof het het influenza virus.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 452   |   niet OK
        Lieve ISA,

        Laat je de zon veel stralen deze week? Maar bovenal op zondag, anders duurt de dag zoo lang! Kus en een dikke KNUF.

        Danielle -
        7 mei 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 451   |   niet OK
        Lieve Isa ! Vandaag is broertje ook 6 jaar, 7 maanden en 7 dagen. Heer raar dat hij nu ouder gaat worden dan jij...... Nu gaan we dingen ervaren die we allang hadden moeten ervaren. Hij lijkt op jou en vraagt ook steeds meer over jou. Soms wordt hij zelfs verdrietig dat jij er niet meer bent. Wat missen we je toch verschrikkelijk,dat wordt niet minder alleen maar steeds meer.Dikke kus

        Mama -
        20 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 450   |   niet OK
        Hallo lieve Isa Je straalt de laatste dagen veel dat vinden wij fijn zeker voor mama, papa en Sam

        Anoniem -
        3 april 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 449   |   niet OK
        lieve Isa*,
        Het is hier bewolkt en het regent. Regel jij voor je moeder voor haar verjaardag één zonnestraaltje.
        een dikke kus voor jou.

        Yvonne -
        26 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 448   |   niet OK
        Lieve Isa*
        Ook jou mama,papa en Sam, missen je alweer 4 jaar.
        Jij zult nooit worden vergeten.
        Ook wij missen onze dochter al 15 jaar, maar het blijft alsof het gisteren was.
        Sterkte voor je ouders en broertje.
        Een knuffel voor jou. Dag Isa.....

        Ineke -
        23 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 447   |   niet OK
        Lieve Isa*, 4 jaar zonder jou..............4 jaren van verdriet, 4 jaren van gemis. Waar je ook bent, wat je ook doet je zit en blijft in onze harten.

        Hetty -
        20 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 446   |   niet OK
        Lieve Isa,
        Vier jaar al weer. Vergeten zijn we je niet en zullen we ook nooit! Maar zoals zo mooi geschreven in het gedicht, is het allemaal weer wat verder. Maar we staan er nu weer even bij stil en hopen dat jouw papa en mama het een plekje hebben kunnen geven en nu weer kunnen lachen als ze aan jou denken. Want wat was je een mooi prinsesje! We zullen altijd nog aan je denken!
        Dikke kus!

        Noémie -
        18 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 445   |   niet OK
        Vaak ben je zomaar opeens in onze gedachten. Het is alweer 4 jaar geleden, maar doet ons nog steeds zoveel pijn. Eén troost, vooral voor je papa,mama en Sam is dat je nu heel erg gelukkig bent. Love you, dikke kus!

        Esther,Chaness,Jazzy -
        17 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 444   |   niet OK
        4jaar verder en nog steeds denken we weer hoe kon dit gebeuren. Denken vaak aan jullie allemaal. .Heel veel sterkte van ons.
        Ruud Joany Rachelle en Carley.

        joany -
        17 maart 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 443   |   niet OK
        In mijn gedachten,
        ben je nog altijd dichtbij mij.
        Maar als ik op de kalender kijk,
        ga je steeds verder van me weg.
        Zal ik je nog eens zien,
        zal ik je nog eens horen,
        voelen, ruiken?
        Ik hoop het,
        ik geloof het,
        ik wil het geloven,
        ja ik probeer het te geloven
        en dan troost ik me
        met dit geloof, deze hoop:
        dan ben je niet meer ver
        want eens delen we weer de tijd,
        voor eeuwig en altijd.

        Papa, -
        17 maart 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.