Lief sprankelend zusje,
Morgen moeten wij helaas afscheid van jou nemen en wat doet dat pijn. Graag had ik je nog heel lang bij me gehad en nog vele mooie avonturen mogen beleven. Toch wil ik deze tekst niet te zwaar maken, daarom een aantal avonturen hier die wij samen hebben beleefd.
Vroeger gingen wij vaak logeren bij opa en oma Meijerink en dan samen knutselen. Ons favoriete onderdeel was zandschilderen. Oneindig veel kaarten en kunstwerken hebben we gemaakt met mooie zand omringde plaatjes. En het leukste was als we dan zelf een kleur mochten uitzoeken die oma dan voor ons ging maken. Zo wilde wij natuurlijk roze, alleen hadden we natuurlijk teveel zand en teveel kleurstof, dus we hebben nog jarenlang potjes met roze zand in de kast gehad.
Met de andere opa en oma gingen we elke zomer een dagje naar een pretpark. De Waarbeek, slagharen, Hellendoorn en de speeltuin in Eerbeek. Wat genoot jij er elke keer van, je durfde dan wel niet in de achtbanen, maar de spiegelkamers en de doolhoven vond je geweldig. Ook de waterattracties waren helemaal jou ding. De waterglijbaan begreep je zelfs op 5 jarige leeftijd al beter dan ik. Jij wachtte namelijk rustig tot opa je bootje neer had gelegd en ik ging eigenwijs als ik was zelf mijn bootje er in leggen, en ja hoor, verkeerd en om dus ik was onderaan de glijbaan helemaal doorweekt.
Ook hebben wij samen veel gedanst op de liedjes van k3. Jij leerde, als top danseres die je was, mij de dansjes en ik deed je na. Samen naar de k3 show met jou en mama was echt een hoogtepunt, ook al vertelde ik dat niet op school want als 10-jarige was k3 natuurlijk niet cool.
De vakanties met jou naar Duitsland, Frankrijk, Texel etc. waren ook echt top. Mijn favoriete vakantie is wel die naar 'ons' huisje in Frankrijk. Daar hebben we heerlijk gezwommen, aten we veel ijsjes en croissaintjes en hebben we zelfs een foto-shoot gehouden. Ook het klimmen, hoog in de bomen was een groot avontuur. Ook hier begon ik als grote zus natuurlijk heel stoer en ik zou wel even het hoogste parcours doen, waar je met een tokkelbaan vanuit de bomen weer naar beneden kon. Maar je voelt hem al aankomen, na de derde bocht had ik hoogtevrees en durfde ik niet meer verder. Dat terwijl jij het halve parcours heeft gehaald. Mark is de enige van ons die echt van de tokkelbaan af is gegaan.
Ook nadat je ziek werd hebben we nog veel avonturen samen beleefd. Je zat de eerste jaren namelijk hier op school in Zwolle en kwam elke week bij mij lunchen. Vaak gingen we na de lunch nog even naar de winkels of naar de bieb. Heerlijk vond je dat en ik ook. Samen even de nieuwe collectie van de Action bekijken en leuke knutselboeken halen bij de bieb. Ook in Emmeloord hebben we het rondje action, lange nering, bieb vaak gedaan. Meestal ging je dan op zoek naar een cadeautje voor iemand die jou hielp in de strijd tegen jou ziekte. Want dat kon je heel goed, voor een ander zorgen en zorgen dat een ander het fijn had.
Dat zag je ook terug in de baksels die je maakte. Elk keer als er een feestje was bakte je wel iets. Zo heb je met pasen een kwartaartschaap gemaakt en een kip op een nest. Echt prachtig zagen die er uit en ze smaakten ook nog heerlijk. Een maand geleden hebben wij zelfs samen nog een taart gebakken. Ik ben gek op carrotcake en jij wilde die wel met mij bakken. Een hele mooie herinnering van een hele gezellige middag. Die zal ik echt koesteren.
Knutselen deden we vaak samen, ook toen je ouder werd. Voor sinterklaas maakte je de mooiste surprises en ook jou beschilderde servies is een museumstuk in vele huishoudens. Het laatste project wat wij samen hebben gemaakt is een multimedia canvas. Dit is een schilderij waar je steeds een laag van een ander materiaal toevoegt, zodat het meer dimensies krijgt. Uiteindelijk hebben we er drie middagen aan gewerkt, maar wat is hij mooi geworden. Heel bijzonder vond ik het ook dat ik dit schilderij terug vond op jou slaapkamer. Fijn dat die middagen ook voor jou waardevol waren.
Lieve Iris, helaas zal ik mijn volgende avonturen zonder jou moeten beleven, maar in mijn hart beleef je ze toch altijd mee.
Dikke knuffel,
Je grote zus Susan
