Lieve, hartelijke Irene,
Je bent niet meer, onvoorstelbaar................ en een verschrikkelijk verlies voor je dierbaren.
Onwezenlijk is het beeld dat jij mij niet meer vrolijk en energiek begroet en mijn vragen kwiek en snel oplost.
Je had een geweldig geheugen, was attent en en geweldig trots op je gezin.
Zij moeten verder zonder jou, maar als een bloem die afvalt, zal jouw beeld niet vervagen.
Je erfenis leeft voort door de herinnering aan je levenskracht, je frisheid, je zachtheid waarmee je anderen verwarmde en tot steun was.
Mijn gedachten zijn bij degenen die je zó liefhad.
Maria Stuit

Lieve Irene,

Wat had ik nog graag je vrolijke, spontane stem gehoord.
Ik zal altijd met veel warmte aan je blijven denken!

Voor je familie wens ik het allerbeste en veel sterkte !

lieve groet Trudis

Woorden schieten tekort voor dit vreselijke verlies. Nooit meer die vrolijke, hartelijke begroeting die je werkdag zelfs op een sombere dag zonnig liet beginnen. Nooit meer het antwoord "dat gaan we regelen!" als je iets vroeg.

Ik wens de familie en alle naasten heel veel sterkte toe.

Lieve Irene,
Wanneer ik jou aan de telefoon kreeg of als ik,je collega uit Den Haag, door jou werd ontvangen in Bunnik dan zorgde dat alles ervoor dat ik me welkom voelde, je maakte me blij! Wat heb ik toch een waardering voor jou.en het werk dat je voor ons gedaan hebt. Wat moet jij toch veel gehoord en gezien hebben, immers het hele bedrijf trok aan je voorbij.
Je was echt, je was authentiek. Wat moet het voor je naasten moeilijk en niet bevatten zijn. Ik zal je enorm missen, maar jouw stem, jouw zijn zal ik niet vergeten. Voor de mensen die jou na aan het hart liggen, jou nu moeten missen, hoop ik met heel mijn hart, dat er een tijd zal komen dat wanneer ze aan je denken, wanneer ze over je praten, dat ze weer even samen met je zijn en de warmte die jij uitstraalt weer even mogen voelen.
je collega Lidewij

Wat zullen we je missen Irene. Bij het eerste geluid was al duidelijk dat jij achter de centrale zat. Zo vrolijk en opgeruimd altijd. En als ik in Bunnik kwam was er altijd even tijd voor een gezellig praatje. De binnenkomst zla altijd anders zijn.


Er is een tijd van komen, en er is een tijd van gaan. En alles wat daar tussen ligt, ja dat is mijn bestaan.
Ik vraag mij af: waarom zo kort!
(Ede Staal)

Lieve Irene,

Ik heb je kort mogen kennen
Lang genoeg om je vrolijkheid te gaan missen

Rus zacht

Jolanda Potuijt

Lieve Irene,

Toen ik voor het eerst in Bunnik kwam (net aangenomen) en naar de receptie kwam was het: Hé, jij moet de nieuwe adviseur zijn! Ik voelde me meteen heel welkom, mede dankzij jou.
En als ik belde, was het altijd Hoi Jeannette''!
Ik ken jou als opgewekt, vrolijk, belangstellend en heel behulpzaam. Een fijne betrouwbare collega.
En nu zomaar in een keer, ben je er niet meer. Wat zul jij gemist worden...
Je familie en vrienden wens ik heel veel sterkte met dit grote verdriet.

Liefs Jeannette

Lieve Irene,
Wat zal ik je missen. Je vrolijke lach, je zonnige humeur en je behulpzaamheid. Je gaf mij altijd een gevoel van 'thuiskomen'. Dank je wel!
Ik wens je familie familie heel veel sterkte.
Hartelijke groet,
Ineke

Lieve Irene,

Het is niet te bevatten dat je er niet meer bent. Heel Calibris is er stil van. In gedachten zijn we bij jou en je gezin.
Heel veel sterkte voor je familie.

Chantal

Alles heeft z'n tijd.

Maar voor sommige is die tijd veel te kort en is het eind te snel daar.
Voor alle naasten heel veel sterkte en kracht gewenst.