Ja, Ingeborg en ik hadden tijdens mijn laatste jaren bij TNO veelvuldig contact. Als was het maar dat ik in 2011 voor het eerst Opa werd van mijn kleindochter en Ingeborg toen ook in verwachting was van Jens. Na mijn pensioen waren we soms bij haar in Utrecht, ook kwam ze wel eens bij on s in Apeldoorn langs. Ook herinner ik met nog de fietstocht die mijn vrouw Ria en ik maakten in NW Friesland en toen even langs fietsen in het dorp waar Ingeborg even vakantie vierde bij Peter.
Ingeborg was een echte wetenschapper die wist wat ze wilde en daar ook volledig voor ging. Er waren TNO-ers die dat niet altijd even leuk vonden, maar ja zo is ook het leven. In die tijd kwam ze ook wel eens even bij mij "uithuilen" . Ja en toen belde ze me met de slechte boodschap, niet te bevatten, nog steeds niet. Vanwege verkoudheid zal ik niet bij de uitvaart in Utrecht zijn.
Sterkte Jens en Gert-Jan met de toekomst.

Lieve mensen,
Ingeborg kennen we allemaal als een gedreven harde werker, die ging voor het beste resultaat en daar heel veel tijd en energie in stopte. Zoiets gaat natuurlijk niet zonder momenten van ontspanning en die vond ze bijvoorbeeld op de vrijdagochtend in de ZEN meditatie-groep van Cornelia. Na de ontspanning die de meditatie op zich al bood, diende zich een extra moment van ontspanning aan, in de vorm van de z.g. 'derde helft'. Ofwel met de groep aan de koffie (voor sommigen met taart ) in Stadskasteel Oudaen. Na de 'reset' van de meditatie volgden altijd goede gesprekken. Het weekend kon beginnen! Op vrijdag 16 februari 2018 keken we elkaar aan: jij ook een paarse muts? Foto please!
Wat hiervan blijft is een mooie herinnering aan een warm mens die je vanuit je tenen en je ziel het zo gunde om gelukkig te worden en te zijn.
Ik wens iedereen heel veel sterkte!
Groeten en liefs,
Sjoerd.