Lieve Hugo en familie,
Bij bezoek aan Oud Leusden waar onze ouders liggen, blijkt jouw graf daar ook te zijn.
Onverwacht, en wat een verdrietig bericht, maar ook, wat een fijne herinneringen aan jou! We hebben je op de middelbare leren kennen als een enorme aardige en lieve jongen die zijn zinnen had gezet op de KMA.
Lieve Huug, dank voor wie jij was en de herinneringen en glimlach die dat bracht.

Carrine

Lieve familie,

Vanmiddag heb ik samen met mijn oma, de zus van de moeder van Hugo (tante Leny) de afscheidsdienst van Hugo gekeken. Via de livestream in haar eigen vertrouwde huiskamer. Niet alles kon oma meer registeren, of beter gezegd binnen laten (komen), maar er kwamen veel herinneringen boven. Aan haar geliefde zus Ada, haar gewaardeerde zwager Arie en natuurlijk aan Hugo die een heel speciaal plekje in haar hart heeft. We zongen samen de liederen mee die ze herkende. Abba vader en U zij de Glorie. De songs die tussendoor klonken beluisterde ze aandachtig en vond ze mooi.

Ik beleefde vanmiddag hele dierbare, kostbare momenten met mijn oma. Met de dood in ons midden. Het sterven van Hugo. En ook haar eigen sterfelijkheid zo voelbaar en dichtbij. Maar het ging ook over het leven. Het leven van weleer. Alle herinneringen aan Hugo maakten bij haar ook veel los. De mooie én verdrietige herinneringen.

Naast herinneringen waren we ook samen in het nu. Het verdriet om Hugo. Het verdriet van jullie zo voelbaar. Het greep ons beiden aan.

En we spraken over de toekomst. Ook al leef je als je bijna 100 bent, bij de dag. Maar de toekomst van haar nageslacht ligt haar nog na aan het hart. Geen vuurpijl bij ons na afloop, maar wel een kop thee met een heerlijk chocolaatje en we kletsen over al haar achterkleinkinderen (die in een digitale fotolijst naast haar stoel één voor één langskomen) en ik zag weer hoe deze jonge kinderen - met nog een heel leven voor zich - haar nog elke dag levensvreugde geven.

Ik denk dat ons samenzijn Hugo vanuit de hemel een grote glimlach heeft gegeven. Misschien wel in nabijheid van zijn vader en moeder. Ze treffen elkaar vast over niet al te lange tijd aan de andere kant ❤️.

Veel liefde en kracht voor jullie in dit grote verlies.
Tianne van Woudenberg

Lieve familie en vrienden, ik ken Hugo van de eerste dag dat ik bij TriOpSys kwam werken in 2001. Hij was mijn carriere begeleider binnen TriOpSys en heb later ook zijn taken als kwaliteitsmanager over genomen. Daarna hebben wijnog vele werkzaamheden samen gedaan. Ik ken Hugo als een gedreven, warm en spontaan persoon. Altijd aandacht voor de mens, maar ook met een lach en grap in het gesprek. Hugo was altijd aanwezig bij activiteiten, events en feestje van TriOpSys waar hij genoot van alle leuk dingen en mensen om hem heen.
Hugo je bent veel en veel te vroeg van ons weg gegaan......
Ik wens de familie en vrienden veel sterke toe te komende periode. En de lach van Hugo blijf ik altijd herkennen.

Ik ben onderweg naar je begrafenis Hugo. Het is nog onwerkelijk. We hebben lang samengewerkt. Zelfs vanuit het ziekenhuis, in quarantaine en vastgekoppeld aan slangen deed jij je werk. Hadden wij overleg en kregen wij van jou vol moed en doorzettingsvermogen een update. Ik mis je snelle geest maar vooral je mooie verhalen, humor en positiviteit. Je was een lieve man…..je sprak met liefde over je vrouw en kinderen….en dankzij jou heb ik Rolex! Ik ben je dankbaar. Tot zo bij je afscheid… Heel veel sterkte voor je gezin, familie en vrienden. Liefs, Yvonne

Ik heb Hugo leren kennen bij mijn eerste TriOpSys kerstfeest in 2005. Ik was nog niet zo lang in dienst, kende dus nog niet zoveel mensen, maar Hugo begon spontaan een heel gesprek met mij. Typisch Hugo: praatgraag, had altijd wel een of ander verhaal, sympathiek, goedlachs.
Dit overlijden komt veel te vroeg, ik wens de familie erg veel sterkte toe.

In herinnering aan de bijzondere en mooie tijd dat we samenwerkten als KLPD en KMAR tijdens de bouw van C2000.