Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Hub Mennens

22-10-194902-01-2005
      Liefde kost niets
      om te krijgen.
      Maar is onbetaalbaar
      als je het hebt.


      Mijn lieve papa Hupie,

      Altijd was jij daar.
      Met je dikke knuffel, je rustige woorden,
      maar vooral je steun en je vertrouwen.
      Wat ik ook deed of zei, jij stond altijd achter mij.
      Dat ik dat geluk heb mogen hebben, vind ik zo fijn.

      Dank je lieve papa

      Wendy


      Ik ren door de straten,
      En niemand die mij ziet.
      Ik schreeuw het uit,
      De pijn, het verlies en verdriet.

      Hoofden draaien zich om, staren me aan.
      Blinde ogen, door een traan.
      Plots een arm,
      Stilletjes hopen.
      Wat scheelt er?
      Ogen open.

      Je neemt me vast en kijkt me aan.
      Tranen stromen.
      Waarom moest hub nou gaan?

      Zoveel verdriet,
      Allemaal om jou,
      En als ik nu de lucht in kijk,
      denk ik aan jou.......

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        Indien ik je dragen kon
        over de diepe grachten
        van je gesukkel en je angsten heen,
        dan droeg ik je.
        uren en dagen lang.
        Indien ik de woorden kende
        om antwoord te geven
        op je duizend vragen over leven, over jezelf,
        over liefhebben en gelukkig worden,
        dan praatte ik met je,
        uren en dagen lang.
        Indien ik vrede in je hart kon planten
        door geduldig te wachten en te hopen
        tot het zaad van vrede in je openbrak
        dan wachtte ik,
        uren en dagen lang.
        Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart
        aan onmacht, ontevredenheid
        en dit grote onverwachte verdriet,
        dan bleef ik naast je staan,
        uren en dagen lang.

        Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij
        en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel....
        ik ben een vriendin op je weg,
        Ik denk aan je, en probeer je positieve energie te sturen.

        Vele uren en dagen lang.
        pia -
        5 februari 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Lieve Wendy,

        Ik heb een kaarsje voor je vader opgestoken als een teken van medeleven. Ik weet zelf hoe het is om een ouder te verliezen. Mijn moeder wil Dool-Jansen* is vorig jaar oktober gestorven aan longkanker. Daarom dit gebaar, het is fijn om te weten dat er mensen met je meeleven.
        Saskia - Rotterdam
        3 februari 2005

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.

      vorige
      volgende