Ik heb Herman via de yoga mogen leren kennen, en het is precies wat Leonie zei: een sterke, lieve positieve man, hart op de juiste plek Inderdaad genoot hij van de yoga en van de eindontspanning,en wij van zijn licht gesnurk, heerlijk toch ! Maar wat een positiviteit straalde hij uit, hij geloofde erin, en hij wist ons mee te nemen in zijn positiviteit. Wat zou het mooi zijn als iedereen zo positief in het leven stond. Ik ben blij dat ik hem heb mogen kennen. Hij laat een mooie herinnering na.

Herman kwam bijna elke week op yoga: sportief, sterk en genoot van de eindontspanning (en wij van zijn lichte gesnurk). "nee ik blijf geen thee drinken want ik ga naar mijn gezin". Oh oh, wat zullen jullie hem missen. En wij als yogagroep ook. Door hoe Herman was "gewoon, bescheiden, vriendelijk en open" ontstond tijdens zijn ziek zijn een fenomenale hechte band in de yogagroep. Zonder dat het zijn bedoeling was. Er werd een groepswhatt'sapp aangemaakt waarin alle leerlingen hem hart onder de riem staken, hem opbeurden, met hem mee leefden. Als hij een les miste appten we hem een groepsfoto "groetjes van je yoga-harem". Iedereen deed hem graag plezier. Dat heb ik in alle jaren dat ik sinds 1995 lessen geef nog nooit eerder zo meegemaakt rond zieke leerlingen. Herman heeft een uiterst warme, hartelijke, mooie sterke band in onze yogagroep laten ontstaan. Jullie mogen met alle recht supertrots zijn op zo'n fantastische vader en echtgenoot !