Als kind sliep ik op een slaapkamer aansluitend aan het balkon. Mijn broer Henri sloop daar wel eens door om 's avonds naar de maan en de sterren te kijken. Gisteravond een week geleden zat ik op het gras naar de maan te kijken en ik moest aan Henri denken. Ik dacht: Henri zal ook wel kijken..... wij kijken naar dezelfde maan, geen seconde hetzelfde.... Bij mij kwam boven het lied "de maan is opgekomen"......Ziet gij de maan? de schone.........ons oog ziet enkel maar een deel.... Ik vermoed dat dit de laatste keer is dat wij gelijk naar de maan keken. Henri is in een zachte dood het heelal in gewandeld. In 1979 overleed Bernhard in ons gezin. In 2016 overleden onze broer Wim en zus Rina. Nog in rouw overleed vorig jaar onze broer Bert. En nu Henri....
Bernhard, Wim, Rina, Bert en Henri........
En mijn ouders maken het allemaal mee..........90 jaar 85 jaar. Mijn broer Harrie wilde niet nog een keer mijn ouders dit nieuws vertellen. Mijn zussen Peta en Gerja brachten het nieuws. Ik vermoed dat mijn zus Seintje in Kenia in verbijstering naar de sterren kijkt.
LuiSTER.....
zus van Henri,
Wieske Veldhuis,
Steenwijk, 4 augustus 2018

Anne en Gert Jan, heel veel sterkte in deze donkere dagen. Wat zullen juliie hem missen.
Henri heeft meer dan twintig jaar heel veel voor mij betekend. Wat zal ik hem missen, mijn inspirerende voorganger!

Henri, mijn dominee, mijn pastor in moeilijke tijden, mijn leermeester en raadgever, mijn schuurpaal, mijn plezierig maatje bij een glas wijn in de tuin, mijn grote vriend, allemaal voorbij……
Maar wat hij mij, wat hij ons heeft gegeven, is niet voorbij. In de bijbel waren de grote profeten geen gemakkelijke mensen, maar ze stonden pal voor de boodschap die zij uit naam van de allerhoogste moesten brengen. Dat werd hen meestal niet in dank afgenomen, maar toch ….
Die profetenmantel paste Henri wonderwel!
Lieve naasten van Henri, Gert Jan, Anne, Aat en familie (o, die ouders) ik bid dat jullie troost mogen vinden in wat deze geweldige mens in Gods kracht heeft mogen doen.

Met belangstelling volgde ik Henri's berichten en preken op zijn website. Ik herinner mij hem van de tijd dat hij, anderen en ik lid waren van de Generale Synode van onze landelijke kerk.
Hij richtte een licht, hij wierp haakjes en angels, 'prikstokken en krammen' (Prediker 12:11 NaB) in onze ziel, in die van mij. Er straalde vuur van licht en liefde uit hem, en ook wijsheid.
Gezin Veldhuis en huis van de Barbarakerk, Gods kracht en leiding gewenst, en dienstbaar te mogen zijn aan Gods Woord en Zijn nieuwe wereld, door Jezus Christus, in de gemeenschap van de Heilige Geest.

Mijn gedachten gaan terug naar de jaren dat we samen in Utrecht studeerden, maar bovenal avonden lang en gedurende fietstochten elkaar inspireerden. Ik leerde van hem Levinas lezen en op waarde te schatten; op mijn beurt mocht ik hem betrekken bij ondersteunend werk ten behoeve van kerken achter het toen nog IJzeren Gordijn, m.n. Tsjecho-Slowakije. Onze wegen gingen uiteen, mede omdat ik de kerk verliet en hij juist steeds trouwer aan zijn roeping werd. Zo'n tien jaar geleden keerde ik terug op kerkelijk erf, tot ontmoetingen is toch niet meer gekomen, helaas. Ik beluisterde wel via internet diensten van hem: gedegen, bewogen, weloverwogen. Aan zijn site kon je goed merken waar zijn hart en kracht lag. Schokkend dat dit nu voorbij is, voor al zijn dierbaren en voor Culemborg.

Dat het schip van de Kerk de koers mag vinden om gezamenlijk de veilige haven te bereiken. Ook in deze storm mogen wij op de Heer vertrouwen.

Wat zullen jullie deze zo bijzondere man vreselijk gaan missen.
We wensen jullie veel liefde en warmte toe van mensen om je heen wat kan helpen om verder te gaan zonder Henri.