Lieve Karin, kinderen en kleinkinderen,
Plots is onze Harry er niet meer…
Ieder mens is uniek, maar Harry was dat zeker. Wat mij betreft, maakte hij deel uit van de zogenaamde buitencategorie!
Wat Harry sierde, was dat hij ondanks al zijn zakelijke successen zich altijd bescheiden opstelde. Deels zag je dat ook terug in de gesprekken met Harry, waarin hij zijn communicatieve skills manifesteerde. Hij had de gave om te luisteren en je voldoende ruimte te geven om je mening kenbaar te maken. Hierbij dwalen mijn gedachten ook af naar de moeilijke Corona-periode. In die tijd voerden we regelmatig inspirerende telefoongesprekken, waarbij de negativiteit van Corona deels werd omgezet in een soort van positieve energie.
Ik denk ook met heel veel plezier terug aan onze NGF-competities en golfmatches, waarbij de gedrevenheid en winnaarsmentaliteit op een sportieve manier aanwezig waren. Een potje verliezen deed Harry niet graag: Het bijgaande filmpje (https://we.tl/t-pQvJUk4bVi) na afloop op De Nunspeetse is daar een mooi voorbeeld van. Kenmerkend voor Harry waren zijn Cruijffiaanse analyses na afloop van de golfwedstrijd.
Passend bij zijn nieuwe “Portugese leven” nam hij dit jaar helaas afscheid van ons competitieteam De Nunspeetse senioren 1. Zeg maar een afscheid in stijl en des Harry’s. Het hele team werd op Casa Vhamilia uitgenodigd. Harry toonde zich een waar gastheer en liet ons kennis maken met al het goede wat Portugal te bieden heeft. Deze golftrip zullen wij nog lang koesteren. Evenzo geldt dat voor de Portugese trip welke ik met Harry, Kees en Henk in 2020 maakte. Wat hebben we daar van genoten en gelachen. Bijvoorbeeld tijdens het klaverjassen; zoals het beste uitkwam, speelden we Rotterdams of Amsterdams…Echt een onvergetelijke tijd!
Humor speelde ook een belangrijke rol bij Harry. Tal van geinige filmpjes werden via WhatsApp gedeeld. Met enige regelmaat liet hij mij fijntjes weten dat senioren 1 onder zijn leiding hoofdklasse had gespeeld en dat ik daarover mocht dromen;-)
Al met al heb ik in de loop der jaren Harry gezien als een mooi- en gepassioneerd mens & golfer. Een groot voorbeeld voor anderen!
Harry sprak altijd vol trots over zijn Kaatje en de kinderen, het maandelijkse familie kookfestijn en de nieuwe uitvalsbasis Casa Vhamilia.
Bijzonder sneu en pijnlijk is derhalve de constatering dat hij maar relatief kort van het “Portugese-leven” heeft kunnen genieten…
Harry wat zal ik jou gaan missen, maar de dierbare herinneringen blijven voor altijd in mijn hart. Ik ben zeer dankbaar dat ik je heb gekend!
Karin, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte en kracht toegewenst bij het verwerken van dit grote verlies.
Liefs,
Jan van de Craats