Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hans Onno ontmoette ik voor het eerst in het begin van de jaren ’90. In opdracht van het ministerie had hij onderzoek gedaan naar multifunctionele culturele accommodaties. Bij de VNG bespraken we het concept-rapport, dat voordelen schetste maar ook nadelen. Het was een helder en overtuigend stuk en Lydia Jongmans en ik vonden het uiterst informatief voor gemeenten. Kort daarna liet Hans Onno ons weten dat het ministerie het rapport te kritisch vond. Ze wilden een aangepaste versie, maar daar voelde hij niets voor. Dan maar geen rapport, zo zei hij. Het concept verdween in een ministeriële lade, maar werd door Lydia en mij nog vaak benut als achtergrondstuk. Daarna bleef Hans Onno voor mij zoals ik hem had leren kennen: deskundig, eigenzinnig, origineel, bevlogen. Kortom: een voorbeeld!

Je was en bent voor mij een voorbeeld hoe je bevlogenheid, betrokkenheid, lef, eigenzinnigheid, humor en warmte kunt combineren. Ik heb met veel plezier met je samengewerkt toen je directeur van de VSCD was en ik bestuurslid van VSCD en SPTC en voorzitter van de Toneeljury. Met veel plezier denk ik terug aan onze gesprekken, niet zelden onder het genot van een drankje of een biefstuk bij Loetje....
Rust zacht Hans Onno

Een zachtaardige, grappige man met veel kennis van zaken en een groot hart voor muziek: zo heb ik Hans Onno leren kennen. Eerst op het bezette Instituut voor Muziekwetenschap in Amsterdam (de actiekern waar ik ook bij hoorde werd geïnterviewd voor een item in Praten over Muziek), veel later oa in Utrecht, waar hij bij Culturele Zaken langskwam voor een bevlogen pleidooi voor De Concertzender.
Familie en vrienden veel sterkte gewenst!
Renée Heijnen

Hans Onno heeft als gewaardeerd lid van de Raad van Toezicht een grote bijdrage geleverd aan de totstandkoming van Batavialand in Lelystad. Zijn humor, onverzettelijkheid, scherpe vraagstelling, kritische blik maar vooral enorme betrokkenheid waren van grote waarde. Als er een gelegenheid was waar de Raad van Toezicht zichtbaar moest zijn: Hans Onno was er, zelfs als zijn gezondheid het af liet weten. Voor mij was hij een luisterend oor bij wie ik terecht kon voor advies wat ik van Hans Onno zowel gevraagd als ook ongevraagd kreeg. Een markante man is overleden.
Ik neem afscheid van je met de spreuk die in de Kajuit van de door jou geliefde Batavia in de balk is uitgehakt: Point n'est besoin d'espérer pour entreprendre, ni de réussir pour persévérer.
Dag Hans Onno, ik zal met grote waardering aan je blijven terugdenken.

Hans Maris, directeur/bestuurder De Meerpaal Dronten,
voormalig directeur/bestuurder Erfgoedpark Batavialand Lelystad

Hans Onno was de mentor van mijn afstudeerscriptie en een terugkerende gesprekspartner als er iets in werk of onderzoek opgeschoond of vereenvoudigd moest worden. Hij was letterlijk en figuurlijk een 'onder'-zoeker en wist met ogenschijnlijk speelse eenvoud de vraag ónder de vraag naar boven te halen. Zelfs zijn onvergetelijke stem klonk als het omwoelen van vruchtbare aarde. Ik koester zijn humor en scherpzinnige adviezen. Dag Hans Onno...

Hans Onno, je bent veel te vroeg vertrokken. Zo vol ideeën, zo bevlogen, zo dagelijks bezig met cultuur, zo gedreven alle touwtjes en organisaties aan elkaar knopend..... en daarbij was je een warm mens, je maakte de wereld een beetje mooier. We zullen je missen.

Paul van Oort, Rotterdam.