Hans was voor de organisatie, de wedstrijdleider en arbiter van een toernooi een voorbeeld voor alle deelnemers. Hans, rust zacht.

Lieve Hans. We hebben 8 jaar samen de "Slamtours"reizen met veel -plezier georganiseerd. De gasten vonden al jou leuke verhalen op de bridgelessen 'smorgens prachtig en verschenen altijd allemaal, ook al was het buiten zonnig en warm. Wat blijft is een goede herinnering.

Impressie van Hans Kreijns op vrijdagmiddag

Ik weet nog goed hoe ik als achttienjarige jongen op vrijdag de zaal van de Lombard betrad. Ik zou de wereld van het vrijdagmiddagbridge eens laten zien dat aspiranten een behoorlijk kaartje kunnen leggen. Ik trof een zaal vol vriendelijke mensen, en midden in die zaal stond een voetstuk. Hans stond op dat voetstuk, en iedereen boog plechtig voor de oud-wereldkampioen. Willem was vol lof over 'Kreijnssie' en zelfs die ouwe Hoogeveen moest zijn meerdere erkennen.
Ik op audiëntie. "Goedemiddag, meneer Kreijns" stamelde ik en mompelde schuchter mijn naam. "Dag jongeman" antwoordde de grootmeester. Dit gesprek heeft later nog vele malen plaatsgevonden, altijd met de zelfde woorden. Hans wist prima wie ik was, maar hield er gewoon van als dingen verliepen zoals het hoorde.

Aan tafel was ik al snel verbluft door Hans' spel. Niet door het niveau van het bridge, daarvoor ben ik helaas iets te laat bij hem aan tafel aangeschoven. Wel door de snelheid van het vertoonde spel, en het enorme bridge-inzicht dat daaraan ten grondslag lag. Dacht ik een keer twintig seconden na over mijn start tegen drie schoppen, ontspon zich het volgende gesprek:
Hans, verschrikt: "Wie is er?"
"Ik ben, meneer. Ik dacht even na over mijn uitkomst."
"O. Dat doe ik nooit."
Meestal was er na het spelen dus nog wel een kwartiertje over voordat de andere tafel klaar was. Hans dronk in de overgebleven tijd geen glas wijn (hij had liever een ijsje), maar de tv ging aan. Er is altijd wel een sportwedstrijd op tv, en Hans was sportfanaat in hart en nieren. Hij ging ook graag naar Leonidas of Excelsior om echte sport te kijken.

Hetzelfde fanatisme kenmerkte hem ook aan tafel. En toch was hij altijd vriendelijk aan tafel. De combinatie van charme en gedrevenheid, van geduld en ongeduld, is wat ik me het meest van hem herinner. Ik zou me daar als bridger graag aan willen spiegelen. Maar Hans is wereldkampioen, ik heb zijn talent moeten missen. Al kun je het niet op een slagje bekijken.

Ik hoop dat Hans nu eindelijk rust gevonden heeft.

Aarnout Helmich

Al in de 60er jaren speelden we samen in vertegenwoordigende teams, eerst in het Nederlands B-team, later in het A-team. Wat waren dat prachtige tijden. Je was altijd een geweldige teamgenoot en een ontzettend plezierig iemand om mee om te gaan. Hans, we zullen altijd aan je blijven denken.

Naast een zeer goede bridger een geweldig mens.

Rust zacht.

Verdrietig bericht. Ik zal Hans herinneren als een heer in alle opzicht, een warm mens.

Je hebt me getroost toen ik als leerling bridger door jou gedubbeld werd, rust zacht Hans

Hans was de vriendlijkheid aan tafel de keren dat wij tegen hem mochten spelen, altijd een bemoedigende opmerking

Het zat er natuurlijk aan te komen, maar je schrikt toch. Heb altijd met veel plezier tegen hem gespeeld. Helaas maar één keer met hem, maar dat was wel leuk. Sterkte iedereen.

Dag lieve Hans, veelvuldig tegen jou mogen spelen in het district en dat was altijd een waar genoegen. Veel lachen, altijd scherp en je gaf ook nog gratis levenslessen. Ik heb altijd van je genoten. Sterkte Hanneke en René en verdere familie.
Liefs Ellie