Hans ontmoette ik voor het eerst op trainingskamp in Nijmegen. Hij stond eerst zwijgend onze training te aanschouwen waarna hij zich op achteraf typisch Hans’ wijze op rustige toon, individuele tips gaf. Ik had geen idee wie hij was.
Later nam hij tijdens het seizoen het trainerschap over. Met zijn duidelijke oefeningen, een zeer eenvoudig maar efficiënt gameplan en zijn relaxte omgang met alle verschillende karakters bracht hij ons naar het kampioenschap. Een punt voor op Eemland, twee op Enschede.
Als speler was het vaak lachen met Hans, werd hij afgefloten voor een knock-on en duurde het even voor de scrum gevormd werd dan had Hans een vraag aan de ref, ‘wanneer is het nou precies een knock-on?’ Waarna er een uitleg volgde van de ref en zijn volgende vraag ‘dus als je de bal per ongeluk tegen je hoofd krijgt is het geen knock-on?’
Het volgende balbezit leverde dan steevast een kopbal over de verdediging heen waar hij dan met een enorme grijns om zich heen kijkend op een manier van ‘wat neem ik de boel weer in de maling’ achteraan rende.
Hans was een voorwaartse, een prop. De scrum zijn domein. Hoe ze het deden weet ik niet maar het lukte hem in de eerste rij een arm vrij te spelen waarmee hij (of de hooker) de hand voor de ogen van de hooker van de tegenstander te houden. Zo win je scrums.
Hans was een rugbyer. Een rugbyer met de culturele bagage van een rugbyer. Feest met kledingvoorschrift stropdas verplicht dan had Hans de discipline om dit na te leven. Dan kwam ie alleen gekleed in stropdas aan de bar zitten.
Verhalen, rugbyverhalen, van Hong Kong Sevens tot Dragons, maar vooral over zijn tijd bij zijn Apeldoornse club Rams. Akzo leverde er soms wel wat zout bij maar ze waren mooi en vooral sterk.
De laatste jaren ging het fysiek toch wel snel achteruit. Hij was natuurlijk veel te jong om op een scootmobiel te zitten.
Heel veel echt persoonlijk contact hadden we niet. Toen ‘het nest onder de boom lag’ en hij weer vrijgezel was hebben we het daar, ik kwam hem toevallig tegen, wel uitgebreid over gehad. Toen hij terugkeerde naar Apeldoorn heb ik hem geappt. Dat was ons laatste contact.
Ik heb zijn persoon, zijn training en zijn coaching als zeer prettig ervaren.
Er is met Hans een rugbyer heengegaan.
