Vaak sprak ik met Hans af om samen te gaan tennissen of Beach-volleyballen, ik kwam op de fiets en belde aan op Rembrandtlaan 17. Altijd vaste prik, Niek kom erin, we zetten je fiets in mijn werkkamer, nog even een telefoontje of e-mail afmaken. Ik ging dan op mijn gemak in een KLM-stoel zitten , natuurlijk een kopje koffie er bij. Onderweg naar de sport spraken over familie, werk en vrienden.
Zondagmiddag, als Feyenoord thuis speelde trof ik Hans nogal eens met zijn Schiedamse vrienden buiten bij de Nieuwe Pijp, biertje in de hand, begroeten, opladen voor de wedstrijd. In de kuip zaten we 3 jaar naast elkaar.

Hans, je was en blijft een fijne vriend, gezellig en geïnteresseerd, ik ga je missen!

Lieve Carla, Eva en Emmy, voor jullie is het natuurlijk het grootste verlies, heel veel sterkte.

Niek

Lieve Hans,

Totaal verbijsterd heb jij ons en vele anderen met ons, achter gelaten.

Jij was niet alleen een dierbare vriend maar ook een liefdevol en mooi mens!

Wij wensen Carla, Eva en Emmy veel sterkte, steun en liefde toe om dit enorme verlies te kunnen verwerken.

Rust zacht vriend!

Theo Verhoog en Jacqueline le Pair

Lieve Carla, Eva en Emmy
Wat een verschrikkelijk bericht. En wat een mokerslag moet het voor jullie zijn om van de ene op de andere dag Hans te moeten missen. Toevallig, door het slechte weer in de afgelopen weken, kwam ik bij het opruimen van de zolder, de eindexamenfoto tegen uit 1978. Hans was mijn beste middelbare schoolvriend. Terugdenkend komt zwembad Groenoord ( lekker voetballen en een duik om af te koelen), kaarten, stappen en lol maken boven drijven. Contact is altijd gebleven. Zeker toen ik Eva en Emmy mocht lesgeven. Of gewoon langs onze levensweg. De vriendschap is altijd gebleven. Ook al was het gewoon even op een Brandersfeest. We gaan je toch ook missen. Wat een verschrikking dit. Sterkte lieve meiden. Ik denk aan jullie.

Veel liefs meiden
Albert en Jacqueline