Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Hans Ammerlaan

24-10-195303-04-2020
      Dit is een algemene kennisgeving om u op de hoogte te brengen van dit verlies. U kunt dit bericht delen met andere bekenden. Naast informatie rondom het afscheid kunt u hier ook zelf reageren. Uw herinnering, reactie of condoleance wordt zeer op prijs gesteld.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • 3 april 2022
        reactie 37   |   niet OK
        Alweer twee jaar geleden.

        Joop en Jola - Wageningen
        3 april 2022

        Deel deze pagina:

      • reactie 36
        Chris

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Chris - Wageningen

        24 oktober 2021

      • 3 april 2021
        reactie 35   |   niet OK
        Weet je wel...

        Eén van de vele quotes die ons nog bijna dagelijks met jou verbindt.

        Hannah & Chris - Wageningen
        3 april 2021

        Deel deze pagina:

      • Aandenken @ Jeugdherinnering
        reactie 34   |   niet OK
        Het is nauwelijks te bevatten dat Hans er niet meer is,
        zijn schaterlach, zijn enthousiaste verhalen vol humor over zijn belevenissen en ervaringen.
        Hans kon vrolijk en geestig zijn, anderzijds ook ernstig en serieus.

        Hans was niet alleen mijn neef, hij was als een extra broer daar hij als leeftijdgenoot en kameraad van Theo veel met ons optrok en deel uitmaakte van ons gezin.

        Het verbindende element in onze speciale band was onder andere het water.
        Als kleuters waren we samen op stap. Bij de vaart gekomen was ik nieuwsgierig en bukte te ver naar voren,
        zodat ik in de sloot duikelde. Hans viste mij uit het water en redde zo mijn leven.

        Samen waren we ondeugend. Mijn ouders waren met vakantie. De oppas en de overige kinderen waren uit beeld. Hans en ik waren alleen en hadden in de schuur een verzameling planken ontdekt, daarmee bouwden we een bruggenparcours. Het was de uitdaging zo lang te wippen en springen tot het moment van krak. Op het laatst was er alleen nog brandhout over. Wij hadden de grootste pret, mijn ouders daarentegen bij thuiskomst waren van schrik totaal ontzet.

        De eerste buitenlandse vakantie van de twee families gezamenlijk was een groot avontuur, kamperen aan het Gardameer in Italië, volop waterpret, duiken en zwemmen vanuit de roeiboot en balancerend vanaf de luchtmatrassen. 's Avonds in de tent de sterke verhalen. Ik had dan buikpijn van het lachen.

        Bij de jaarlijkse zeilvakanties aan de Kagerplassen die volgden was Hans steeds van de partij. Altijd had hij een leuk of spannend verhaal, samenhangend met een geschiedenis.

        Geschiedenis was zijn passie. Vol enthousiasme deelde hij dit met ons vanaf het eerste tot en met het laatste moment.
        Als kind had hij op zijn slaapkamer kleurrijke posters hangen met historische afbeeldingen aan de hand waarvan hij ons vertelde over Thor Heyerdahl, de Vikingen, de Egyptenaren, de Heilige Graal.
        Ik hing aan zijn lippen en had rode oortjes van het luisteren.

        Het wateravontuur zette zich voort in zijn kano expedities. Het enthousiaste verslag van zijn reizen was altijd onderbouwd met natuurkundige en geschiedkundige feiten.
        De laatste jaren vertelde hij vol vuur over zijn interesse in kunstgeschiedenis en in de muziek.

        Zijn journalistieke gave kwam tot uiting in het prachtige document gebaseerd op interviews met Tante Cock en Ma over hun jeugdervaringen.

        Met of zonder kano wipte hij tussendoor regelmatig bij Ma als vaste haven aan. Daar troffen we ons. Gezellig koffie drinken of samen Paella eten. Met Kerst bracht hij jaarlijks vol trots de traditioneel zelf gebakken kerststol voorbij. De laatste Kerst was ook de laatste keer dat ik hem heb gezien en heb kunnen omhelzen.

        Ik ben dankbaar voor de mooie momenten samen en zal hem enorm missen....


        Marion - CH-Biel
        11 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Jeugdherinnering
        reactie 33   |   niet OK

        Foto 1: Hans & Theo in Grenoble

        Foto 2: Hans, Tante Cock, zijn jeugdvriend Joop en Marion
        op weg naar de huwelijksceremonie van Theo en Aline in Grenoble

        Foto 3: Hans op Theo's rug & Marion


        Marion - CH-Biel
        11 juni 2020

        Deel deze pagina:

      • Ik vroeg me af...
        reactie 32   |   niet OK
        hoe het met hem zou gaan. Moest zojuist aan hem (en onze tijd bij de Windhappers) denken. 30 jaar geleden.
        Om dan te lezen dat hij onlangs is overleden.......
        Ik herinner me hem als een enthousiaste, energieke man.
        Sterkte met het verlies.
        Jan-Maarten Hamaker

        Jan-Maarten - Arnhem
        17 mei 2020

        Deel deze pagina:

      • Enthousiast koorlid
        reactie 31   |   niet OK
        Hans was ook lid van het Residentiekoor. Ik heb hem beter leren kennen op het zangweek-end in 2017 in Abdij Rolduc in Kerkrade. Tijdens de reis er naar toe kreeg het groepje van het koor te maken met grote vertragingen door treinstoringen. Het was hollen van de ene verbinding naar de andere en Hans was zo galant om bagage te dragen van degenen die niet zo vlug ter been waren.
        Daarna maakten we regelmatig een praatje tijdens de pauze op de koorrepetities. Hans verheugde zich erg op zijn pensioen. Na mijn enthousiaste verhalen over de cursus Muziekgeschiedenis van de Vrije Academie wilde hij deze ook gaan volgen als hij dan meer vrije tijd zou krijgen. Helaas heeft het niet zo moge zijn.
        Ik zal hem missen.

        Marian - Den Haag
        28 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Passie
        reactie 30   |   niet OK
        Hans kende ik al van de kanovereniging. Toen ik bij het koor kwam, bleek Hans daar tot mijn verrassing ook lid van te zijn. Ik kwam erachter dat je nog veel meer interesses had en dat je daar met veel passie over kon vertellen. Op een van de zomer-zangavonden, die keer bij jou thuis, zette je koffie met je mooie oude koffiemolen. Heerlijke koffie! Kort daarna kocht ik ook een (minder mooi) exemplaar in de kringloopwinkel. Daardoor zullen wij bij het koffie malen nog heel lang dagelijks aan je denken Hans.

        Carolien - Den Haag
        28 april 2020

        Deel deze pagina:

      • koormaatje en sympathiek mens
        reactie 29   |   niet OK
        Hans heb ik leren kennen als een trouw en opgewekt mens,
        Fietsen naar het Hofstad lyceum voor het Residentiekoor.
        Zaterdag morgen als ik de hond uitliet, passeerden we elkaar, jij met je kano,
        er was altijd een vriendelijk woord.
        De Scratch in Deurne, het klooster waar we Gabriel Fauree hebben gezongen,
        Jij gaf me biljartles, hoe nuttig en leuk.
        Ik zal je missen.

        Marjolijn


        - Den Haag
        28 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Hans, onze buurman
        reactie 28   |   niet OK

        Hans was een rustige man, maar hield van een gezellig praatje. Vaak in de achtertuin of als we bezig waren in de voortuin, of gewoon als we elkaar op straat tegen kwamen. Hij had altijd wat te vertellen over zijn hobby's kanoën, zingen, zwemmen, fietsen en hij vertelde ons meestal als hij voor zijn werk een tijdje weg moest.
        We stonden ieder jaar in de tuin samen de blauwe regen te bewonderen die nu ook weer prachtig bloeit. De foto is vanuit onze tuin genomen en werpt een blik op zijn mooie palm. Hans we zullen je missen.


        Paul en Linda - Poeldijk
        26 april 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.