Met innige deelneming. Ik ben bevoorrecht Hannie te hebben gekend. Veel kracht en warmte toegewenst in deze moeilijke tijd.
Babfré

Lieve familie de Vos,
Wat een verdriet om het overlijden van jullie lieve Hannie. Een enorm gemis. Zo’n lieve, warme, hartelijke en sociale vrouw.
Ik heb Hannie leren kennen tijdens de bezoekjes die zij vaak op zondagochtend bracht aan mijn ouders, Maarten en Tilly den Bakker van de Vogelgaarde. Tot hun verhuizing eind 2008 naar Leemgaarde bezocht Hannie hun bijna wekelijks. Mijn ouders waren erg op haar gesteld. Altijd belangstellend en medelevend. Mijn ouders zijn al geruime tijd overleden maar Hannie is voor mij een dierbare herinnering.
Veel sterkte met het verlies van deze lieve vrouw.
“mooie herinneringen blijven maar er komen geen nieuwe bij”.

Voor Hannie.
Je was 43 jaar onze buurvrouw.
Nu nooit meer je stem.
Nu nooit meer je lach.
Nu nooit meer koffiedrinken op maandagmiddag ( + een wijntje)
Nu nooit meer eten voor een goed doel in de kerkzaal.
Nu nooit meer een telefoontje naar Henk, met de vraag : heb jij dat woord al ? ( puzzel in de krant )
Nooit meer ik kom ff de sleutel halen , de deur waaide dicht.
Het waren gezellige jaren met jou als buur.
Dank je wel .
R.I.P. Hannie.
Henk en Nel.

Je bezocht mijn moeder wekelijks en zo hebben we je leren kennen. Jij en mijn moeder konden het samen goed vinden, hadden genoeg te kletsen en genoten van elkaars gezelschap. 's Morgens gezellig aan de koffie en meestal daarna een advocaatje.
Mede door jouw vele bezoekjes was mijn moeder minder eenzaam. Daarvoor zullen we je altijd dankbaar zijn.
Toen jullie huis verbouwd werd, logeerde je zelfs enkele weken bij mijn moeder.
Met de taxi kwamen jullie een paar keer samen bij ons op bezoek. Dat was heel gezellig en de dag vloog dan ook snel voorbij.
Na het overlijden van mijn moeder bleven we contact houden. Je stuurde af en toe een email met een leuk verslagje over de gemaakte reisjes met de PCOB, of een gek filmpje. Er moest tenslotte toch altijd iets te lachen zijn.
Totdat je belde vanuit Ouddorp, je was daar opgenomen in de Vliedberg. Het ging niet goed met je. Heel open gaf je aan wat er aan de hand was. Er was geen toekomst meer, maar je had er zelf vrede mee. Je was 77 jaar, het was goed zo. Zo hebben we afscheid van elkaar genomen in de wetenschap dat het voor jou genoeg en mooi was geweest.
Lieve Hannie, met een lach en een traan gedenken we je. Je was een lieve vrouw met veel humor.
Bedankt voor alles.
De familie wensen wij heel veel sterkte met dit verlies.

Letty en Adrie Otte

Lieve Wendy, Tjako en Familie ,
Het afscheid is definitief maar de herinnering blijft.
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe met dit grote verlies.

Heel veel liefs, Peter en Bianca .

Geachte familie,
Hierbij wilde ik u condoleren met het overlijden van Hannie.
Ik heb Hannie leren kennen bij de Plattelands Vrouwen nu geheten de Vrouwen van Nu.
Vond haar leuk en ze had veel gevoel voor humor.
We deden mee aan fietstochtjes, het wandelclubje en vakanties georganiseerd naar het buitenland door de Vrouwen van Nu.
Het was reuze gezellig met haar, we hebben veel lol gehad en ik kijk terug op een leuke tijd.
Nogmaals veel sterkte ook namens mijn man Wim.
Met een vriendelijke groet
Lea van Montfoort

Hannie kwam in mijn leven als goede vriendin van mijn oma. Ze hadden lol, genoten van elkaars gezelschap en ondernamen leuke uitjes. Hannie had altijd verhalen, over Jan op de motor of "baby" Luna die destijds geboren werd.
Ook na het overlijden van mijn oma bleef Hannie op haar manier aanwezig. Ze stuurde mij talloze hilarische doorstuurmailtjes met gekke filmpjes, schunnige moppen en maffe afbeeldingen. Ook op mijn verjaardag en met kerst kon ik rekenen op een grappige gekke kaart.
Hannie, je was een lieverd. Bedankt voor alles wat je voor oma hebt betekend en voor je blijvende aandacht voor onze familie.
Jan, Wendy, Sandra en overige familie: heel veel sterkte met dit verlies!

Liefs Melinda Otte