Han, onlangs mijn laatste kaartje aan jou geschreven om je sterkte te wensen in je ziekteproces. En dan vanmorgen te moeten lezen, dat je op de Dag van de Leraar, 5 oktober, overleden bent. Te jong!
Herinneringen aan jou komen bovendrijven: aanstelling aan school Eikenheuvel (IvD) te Vught na het project in Zeelst met 4 kinderen uit een Marokkaans gezin, gedrevenheid, staan voor kwaliteit van taalverwerving, grote betrokkenheid bij leerlingen en ouders, en jouw deskundigheid "exporteren" naar Vietnam, als collega-directeur (Dr. Van Udenschool) bij het toenmalige Instituut voor Doven en schatbewaarder van de erfenis van Dr. Van Uden pr.

Ik wens zijn vrouw Inge en zijn kinderen Afke, Jochem en Riemer, dat zij met de goede en mooie herinneringen aan man en vader gesterkt zijn om dit grote verlies te kunnen dragen.

Frans van den Bosch, oud-collega en oud-directeur school Eikenheuvel te Vught

Beste Inge en familie,

gecondoleerd met het verlies van je man en vader. Ik wens jullie veel sterkte toe bij het drgaen van dit zware verlies. Inge, als ik iets kan betekenen voor je hoor ik het graag. Je collega Marcel.

Ik ben heel erg geschrokken van het nieuws dat meneer Han is overleden,Ik heb mede dankzij Han een hele fijne en leerzame tijd gehad op de Spreekhoorn,hij was er altijd voor ons.
Wij wensen Familie en naaste heel veel sterkte met dit grote verlies.

Indy Commeren en familie

Lieve Familie en vrienden,

Een paar weken geleden stuurde Han zijn "spreekhoorn familie" nog een bericht met als titel.
"han heeft kuren". Wat zullen we je bevlogenheid voor de kinderen, je personeel en de taal missen.

rust zacht.

Inge, ik ken Han niet, maar ik wens jou en jouw gezin heel erg veel sterkte in de komende periode!
Liefs,

Anneke

Han en ik hebben samen in Schijndel op school gezeten. En zo ALS het helaas vaker gebeurd na het afstuderen, verlies je elkaar uit het oog. Ik was daarom erg verheugd dat hij op de lijsten die ik van Rob Lucas c.s. KREEG, stond genoemd. En ik was blij in de hoop dat ik hem na 40 jaar weer zou kunnen ontmoeten. We hebben samen veel tijd doorgebracht na de lessen die we volgden. Ik herinner me zijn blonde kop en speelsheid waarmee hij in het leven stond. Hij is niet meer: jammer, jammer, jammer, Zijn vrouw en kinderen wens ik verder alle sterkte in deze moeilijke tijd.

Op de dag van de leraar sterft één van de meest bevlogen leraren die ik ken.
Vreemd..., vreselijk..., niet te bevatten...., zijn woorden die in je opkomen...
Bijzondere mensen sterven niet
Zij gaan wel
Maar blijven toch
Voor altijd?.
Ik heb Han in 1999 leren kennen toen hij directeur werd op onze Spreekhoorn.
Hij viel meteen op doordat hij binnen een week iedereen bij naam kende (Meer dan 150 man) en altijd begaan was met iedereen.
Dit jaar had ik voor het eerst in augustus geen verjaardagsgroet gekregen. Dat gaf toen meteen al een gemis.
"De Spreekhoornfamilie" zoals hij ons graag noemde, zal hem vreselijk gaan missen en we zullen hem zeker nooit vergeten.
"De herfst is begonnen" mailde Han aan ons een tijdje terug. Ik hoop, voor zijn gezin, dat de lente ook weer zal komen!
Inge, Afke, Riemer en Jochem véél sterkte gewenst met dit grote gemis!!

Zeer onverwachts hebben wij op 6 oktober vernomen uit dagblad ?de Stem ?dat dhr Alferink overleden is.
Onvoorstelbaar, een man met een goed hart ook voor kinderen die niet in het regulier onderwijs mee konden, met een kleine beperking ( het schrijven en begrijpen van de Nederlandse taal ).
Dhr Alferink heeft ervoor gezorgd dat onze 2 jongens geplaatst zijn op ? De Spreekhoorn?.
Hierdoor hebben ze een nieuwe kans gekregen in het onderwijs wat bijzonder goed verlopen is.
Deze goede basis dragen ze de rest van hun leven mee, waar wij hem nog steeds zeer dankbaar voor zijn.
In de taal blijven ze ondersteuning nodig hebben.
De ene is elektromonteur geworden ( Niveau 3) de ander werkt in de fijnmetaal en studeert bij in zijn vakrichting niveau 4.
Wij wensen de nabestaanden en hun familie veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.

Met schrik zag ik vanochtend in BN de Stem de overlijdensadvertentie van Han. Hoewel we in de loop der jaren als collega's slechts incidenteel contact hebben gehad, kwam Han altijd over als een betrokken collega met vooral hart voor de kinderen.
Mede namens mijn Ib-ers en andere collega's wensen ik zijn naaste familie en jullie als team van de Spreekhoorn heel veel sterkte de komende tijd. En houd een warm plaatsje voor Han in julie hart en jullie school!

Jos Ermens, directeur OBS de Klokkebei te Ulvenhout

Han, vorige week hoorde ik dat je ernstig ziek was, maar ik was er van overtuigd, dat je met jou positieve inslag, deze strijd zou overwinnen.
Helaas, was dat je niet gegund!
Voor Inge en de kinderen, gecondoleerd en heel veel sterkte!
Sybiel Hermans, oud collega, Eikenheuvel.