Laatste jaren was het vooral 'mohge Pino', vroeger vooral Gien.

Er zijn zoveel woorden, maar ook eigenlijk geen enkele, want wtf? Dit had niet mogen gebeuren. Klaar.

Dat ik je ga missen, dat is niet misschien.
Altijd je domme geintjes en opmerkingen, die af en toe best scherp waren. Je aanstekende lach, waardoor iedereen spontaan meelachte. Soms af en toe na een biertje of 10 een klein dutje, was helemaal jouw ding.
Vroeger samen spelen in de hoek en Spanje, afgelopen jaren de hort op, overal en nergens kwamen we elkaar tegen. Er zijn zat foto's van vroeger en wat heb ik er de tering in dat ik ze precies nu niet kan vinden, maar ik herinner ze als gister.

Al meer dan 15 jaar hetzelfde geintje dat we zijn uitgehuwelijkt. "Hey aanstaande!" hoor ik je zo nog zeggen. En wat ga ik die begroeting missen.
Pino, maak ze gek daarboven. Ze staan in de rij daarzo om met jou een potje pils te drinken.

Ooit springen we weer samen in de vijver.
X
Somar

'Wat heb ik nou gezegd over je helm?!.....'
Nee, hij kan eigenlijk niet... maar jij zou hem ook maken... Wat hebben we om je gelachen, met je gelachen, lekker gewerkt met soms een serieuze noot tussendoor maar ook die eindigde meestal wel weer met een flauwe grap. Vrijdag was het anders, het was geen grap, het was serieus, veel te serieus... Je verliet ons veel te vroeg en we gaan je missen vriend.
Ik wens je een goeie reis met veel zon op je pad.

Veel sterkte aan zij die je liefhebben en achterblijven vol ongeloof en verdriet.
Erik.

Toen jij 4 jaar werd, kwam je bij Esmé in de klas. Jullie raakte bevriend. Die vriendschap was sterk en werd steeds hechter. Ook buiten schooltijd werd er vaak afgesproken. Tijdens studiedagen gingen we naar de Efteling. Om zo vaak mogelijk achter elkaar in de achtbanen te kunnen. Wanneer we uiteten gingen, kregen jullie het met zn 5-en voor elkaar om jullie eigen toetje in de keuken te maken.
De fiets werd ingeruild voor een scooter, en snel daarna kwam.je aan scheuren in de Vito. Aan school vond je niks, werken, dat was wat jij wilde.
En dat heb je gedaan! Ongelooflijk, wat heb jij gewerkt. Niks was te gek.
Regelmatig een prakkie als je langs reed.
Hadden we een feestje, kwam jij op je klompen binnen. Dat was jij. "Nou en... ik ben er toch" Is er ook pils??
Je haalde streken uit, je lachte, nam een biertje en ging verder.
Je lach, je praatjes je grote hart en je zorgzame karakter, dat is mijn herinnering.
Ik zal jou nooit vergeten!
Liefs Elza

Er zijn al zoveel mooie woorden gesproken, harten getroost en liefde gedeeld. Maar man, wat gaan wij jou onwijs missen. Ze zeggen ook wel: 'Je hoeft niet sterk te zijn om iets vast te houden, maar je moet sterk zijn om iets los te laten.' Het zal heel moeilijk worden, mijn vriend, maar we zullen alle mooie herinneringen aan jou koesteren.

Zo geliefd, nooit uit mijn hart!
Liefs Wendy

Lieve gino,

Jij bent zo iemand die een bepaalde indruk achterlaat in het leven, jij zal voor altijd gemist worden door vele. Van een afstandje was duidelijk te zien wat voor mooie vent jij was. Met mooie mensen om je heen. Heel veel sterkte en kracht voor iedereen die gek op hem was. Ook ik zal je nooit vergeten, je was een geweldig mens💗

Dikke kus Rox