Als ik iets heb meegenomen uit mijn tijd met Geuch, dan is het wel op avontuur gaan. Fietsend, maar vooral lopend door de bergen. Het kon niet gek genoeg voor hem. Fysiek en mentaal was dat vaak een flinke uitdaging. Hij ging vaak door waar anderen allang zouden stoppen. Dat gold ook voor mij. Wij gingen na 8 jaar samen ieder onze eigen weg, maar er is altijd een beetje Geuch met me meegegaan door de herinneringen die we samen hebben gemaakt. Ik wens jullie datzelfde nu hij er niet meer is. Veel liefde en sterkte met dit verlies. Lieve groet, Babette

In mijn herinnering was je altijd bezig, betrokken en geïnteresseerd. We hebben een aantal jaar samen met de Wageningers Kerst en Oudjaar gevierd op de abdij in Italië. Altijd bezig met bomen omzagen, houthakken, zaken repareren, maar ook met iedereen bij het gesprek betrekken. Italiaans leren en uitproberen om zo ook de Italianen die geen Engels of Nederlands konden, te betrekken bij het gesprek en het gezelschap.

Alle sterkte voor jou Kirsten en de kinderen om het verlies te (leren) dragen .

Geuch, we hebben elkaar leren kennen in 2001 tijdens de SAN-1 opgraving op Trinidad. Het was me daar al duidelijk dat je een zeer gedreven en gepassioneerd geoloog was. Toen ik later in Dordrecht begon, had jij daar al als boor-pionier vanuit RAAP je vlag geplant. In de volgende jaren verschillende toffe boorklussen met je gedaan en qua geologie en bodemkunde veel van je geleerd. Telkens als ik je belde voor een klus was de begroeting: hallo, mijn favoriete opdrachtgever (I'll bet you say that to all the opdrachtgevers ;). En insgelijks, jij was mijn favoriete boormakker in Dordrecht. We hadden nog wel verdere Dordtse toekomstplannen, helaas mag het niet zo zijn. Ik ga je missen, man!