\"ALS EEN SCHADUW\"

De dood maakte een einde aan het leven, maar de dood maakt geen einde aan de relatie. De relatie die men had met Gert-Jan, leeft verder in de geest en de harten van ons. Laat dit een begin zijn van een intensief contact dat men nimmer verliest.

Hiermee willen wij iedereen die in welke vorm dan ook, medeleven toonde bij het overlijden van onze Gert-Jan hartelijk danken.
De vele kaarten, brieven, bloemen, inspanningen en bezoekjes zijn hartverwarmend en bieden ons veel troost en energie om het leven toch weer voort te zetten.
Maar nu zonder Gert-Jan, die een enorm gat achterlaat bij ons, maar ook in zijn kennissenkring .

Fam.van Broekhoven
Stoomberg 14
5101AA Dongen.

Ik zat vanmorgen bij mijn thuis het gedenk prentje nog eens door te nemen.
Man o man, wat was jij geliefd in Dongen. En niet alleen daar, maar ieder die je maar een beetje kende zal je gaan missen. Ik \"kende\" je van mijn broer Niels. En inderdaad je kon lekker blijven plakken op een feestje, wat ik gehoord heb.
Bij deze wil ik alle mensen een hart onder de riem steken die Ger-jan kende zoals tie is/was,

hou elkaar goed in de gaten,

Stijn, janny en Gitte

Ik zat vanmerguh bai oos thuis den bidprent nog eens deur te lezen. Man o man, wat waar de gai geliefd in Dongen.En nie alleen daaro, mar ieder die joe mar nen bietje kende zal oew goan missuh.Ik \"kende\" joe nen bietje van oose Niels, en jes indeed, ge kon goe blijfuh hanguh.
Bai deze wil ik alle mensen een hart onder de riem steken die Gerrut kende zoals tie is/was!!!!!!

Houw elkoar goe in de gatuh,

Stijn, Janny en Gitte

hoi gerrut
wat moet jij een geweldig iemand zijn geweest en nog je kent me meschien niet maar mijn zoontje timo staat ook op deze site en daar kijk ik regelmatig naar hij was die jongen die zo genoten heeft met de dag bij de brandweer daar was jij ook daar ken ik je alleen maar van maar je was super enthousiast toen en alles kon ik wil alle mensen die jou ook maar enigzins hebben mogen leren kennen veel sterkte wensen en vooral ouders en broeers en zussen voor dit enorme verlies dikke kus van mij en doe je timo de groeten daar van mij aub

Lieve Gert-Jan,

Shock, verslagenheid en ongeloof hebben zich van mij meester gemaakt woensdag 4 juni en alle dagen die erna kwamen. Nog steeds voer ik in mijn hoofd met jou gesprekken, maar begin me langzaam te realiseren dat dit mooie herinneringen zijn.
Ik ben 4 jaar geleden samen met jou opgekomen bij Brandweer Dongen. We gingen samen op donderdagavond naar de cursus in Tilburg, hadden op dinsdagavond oefenavond. Daarna nog samen EHBO in \'s-Gravenmoer. Wat hebben we plezier gehad! Wat heb jij me veel geleerd. Want wat wij nog moesten leren was voor jou zo vanzelfsprekend als iets. Je was nooit te beroerd om dingen 10 x uit te leggen, uit te tekenen omdat ik het niet helemaal snapte. Jouw woorden waren steevast \"da kan de gij ok!\". Deze woorden hebben de afgelopen periode heel wat door mijn hoofd gespeeld en ook nu moet ik je weer bedanken, wat zonder die woorden had ik het waarschijnlijk niet aangekund.
Nu pas realiseer ik me hoe goed ik je kende. Hoe trots je was op je ouders, je vader die ook altijd voor
iedereen klaarstond maar wat trots
ons oude brandweervoertuig opknapt.
Je moeder die het maar met jullie te stellen heeft.
de mooie skivakantie met het hele gezin.
Trots op danielle & buddy waar je zo een mooie vakantie in IJsland mee had mogen beleven. Ook kleine Nolle was je oogappel. Hoe trots vertelde je niet dat die kleine kabouter altijd moest lachen als hij je zag. Hoe Jeroen altijd in zeven sloten tegelijk liep, als hij weer eens brommer was wezen rijden en hij onfortuinlijk z\'n been brak. Hoe gezellig jullie samen in de schuur konden klussen. Hoe trots je was toen je door je allerbeste maat Frank en Catie werd gevraagd om peetoom te worden van Maas. Een hele verantwoordelijkheid zo vond je maar
je pakte hem met beide handen aan.
Tijdens een verplichte presentatie op onze cursus hebben wij allemaal het spelletje rugby uitgelegd gekregen, en nadien op de kazerne heb je ons het verhaal verteld van een rugbypot met de bewaarders van de gevangenis in Vught, waar je had geprobeerd een vijl mee naar binnen te nemen, om met een stalen gezicht te vertellen dat dit alleen maar was om je noppen aan te scherpen.
Ook jeu de boules was jouw spel. Pas
nog werd het in Frankrijk met een oud mannetje gespeeld, die jou vast niet is vergeten! De eerste nederlandse jongeman van wie hij onfortuinlijk moest verliezen. Merde, zo zei hij, je kreeg niet eens een hand zo gepikeerd was hij.
Met carnaval een tribune bouwen om met z\'n allen de optocht te vieren. Op zondagavond bleven je vrienden met z\'n allen slapen, of iets wat er op leek, om maandagmorgen weer op tijd bij het pyamabal te verschijnen en na dit feest een potje te jeu de boulen bij Modern in de achtertuin.
Je stond inderdaad altijd klaar voor een ander, hebt ons geholpen tijdens de sloop van onze slagerij. Je hoorde er gelijk bij en we hebben laat in de middag met z\'n allen heel wat kratten bier weggewerkt. Vertelde me nog dat je het zo bijzonder vond dat er zoveel mensen kwamen helpen.
Was bij mijn 40e verjaardagsfeest in de Viersprong. Je hoorde echt bij mijn vrienden. Ruim 10 jaar verschil maakte je niks uit.
Wat hebben wij veel samen op de eerste uitruk gezeten. In het begin meldde we steevast dat er 2 groenen achterin zaten, toch mochten we altijd samen blijven zitten.
En nu pas kortgeleden vertelde je ons met een big smile op je gezicht nadat je \'s-morgens om 6 uur vanaf een vreemde kant naar de kazerne kwam fietsen dat er een vriendin was. Ik was zo blij voor je. Dat was alles wat er nog aan ontbrak.
Gert-Jan het wordt nooit meer hetzelfde, ik ben bang dat ik je tijdens de komende uitrukken steeds zal blijven zoeken en steeds tijdens oefenavonden zal blijven wachten tot jij om de hoek komt en \"hallee\" roept.
Nooit meer mijn nummer 1,2,3 of 4.
Maar maat is maat ! Ik zal je nooit vergeten.
Saskia

gert - jan

tja dit bericht kwam ook bij ons hard aan... jij was altijd een van onze redders... wij speelde een spelletje met jou... helaas is dit de harde waarheid... we zullen je inzet en aanwezigheid missen...

Familie, vrienden, bekenden en brandweerkorps dongen veel sterkte met het verlies van onze redder.

Lizet en miranda Schoormans
LOTUSSEN bij brandweer Dongen

Gert-Jan,

Een naam liefdevol gekozen door je ouders. Je heet naar opa\'s en onze Jan. Zo zal je altijd in ons hart zijn.

Van de week las ik een heel mooi gedicht en moest aan jullie, Jan, Jose, Danielle, Buddy, Nolle, Jeroen en Marieke denken.

Je kunt huilen omdat hij weg is
of je kunt glimlachen omdat hij heeft geleefd.
Je kunt je ogen sluiten en bidden dat hij terugkomt.
Of je kunt je ogen openen om te zien wat hij je nagelaten heeft.
Je hart kan leeg zijn omdat je hem niet meer kunt zien
of het kan vol zijn door de liefde die hij deelde.
Je kunt morgen de rug toekeren en in het verleden leven
of je kunt blij zijn met morgen door het verleden.
Je kunt zijn herinnering koesteren en voort laten leven.
Je kunt huilen en leeg zijn of je kunt doen wat hij gewild zou hebben: glimlachen, liefhebben en doorgaan.

Veel sterkte

Theo en Gonny

Hoi Gert-Jan,
Geschrokken, ongeloof, kan niet waar zijn,waren onze woorden van het droevige bericht tijdens onze vakantie. Trots op jou als opvolger van je vader bij de brandweer maar dat dit zo kort zou zijn was niet voorspelbaar. Alles wat je aan spirit in je had gaf jij niet alleen aan de brandweer maar ook aan anderen. Jij kon dit, onopvallend voor jou omgeving. Je vader en ik hebben veel beleefd bij de brandweer, leuke maar ook minder leuke dingen, we konden dit samen aan door het te delen. Vanmorgen hebben wij met je vader en moeder het verdriet van jou heengaan gedeeld, troost gebracht. Trots kunnen Jan en Jose zijn dat ze dertig jaar jouw ouders waren. Wie beslist dat dit niet langer mocht heeft zich gruwelijk vergist. Kanjer, wij denken aan jou en hadden graag nog wat hak-hak voor je gebakken. Gert-Jan, bedankt.

lieve mensen!

ik heb pas gisteren een start gemaakt met het lezen van de berichten op deze site.....ik kon het eerder niet. Ik ben zo dankbaar, dat er zoveel mensen de moeite nemen hun hart te laten spreken op deze manier. Ik heb altijd geweten dat gerrut een supergoeie vent is (ik kan nog niet goed in de verleden tijd praten) en het doet mij en mijn ouders en broer zoveel goed om te mogen ervaren dat wij niet de enige waren die dit wisten. Je wordt stil van al deze berichten. stil en kippevel en zoals ik in de kerk al zei, zo trots dat het mijn broer is.
Ik hoop van harte een aantal van al deze mensen, te blijven zien. Ik ga er in ieder geval alles aan doen, zijn herinnering levend te houden. Altijd als ik een vallende ster zag wenste ik dat gert-jan ook geluk in de liefde zou mogen leren kennen. Misschien had ik wat anders moeten wensen.....misschien ook niet!
HIJ WAS GELUKKIG, EN ZOU NIETS LIEVER WILLEN DAN DAT WIJ DAT OOK ZIJN!

dank jullie wel!
dank je Gerrut!

weet je.....ook al ken je elkaar niet supergoed, in Dongen groei je toch een beetje in dezelfde kringen op. Jouw kring lag (en ligt)dicht bij mijn kring. Dus ook voor mij is het ongelooflijk raar dat je er niet meer bent.

veel sterkte voor familie en je vrienden (wat doen jullie het knap samen!)