Gisteren afscheid van Gerrit genomen,
daar ben ik goed van bijgekomen.
De nacht heel onrustig met mijn ogen gesloten,
hersenen malend en malend is er dit uit ontsproten.
Limburg, Zeeland en Duitsland das war schõn,
maar wat nu is gebeurt dat geeft een dreun.
Nooit meer een toost op het leven,
dat is Gerrit niet meer gegeven.
Daarom bij iedere gelegenheid voor een toost,
zeg ik Gerrit proost!!
Als man, vader, schoonvader, OPA, broer en vriend,
had hij een veeeeeel langer leven verdient.
Wat blijft is een grote smart,
maar met mooie en kleurrijke herinneringen in ons hart.

We’ll Meet Again

Zweer en Sjaan