Lieve Gerrit, wat mis ik jou! Je bent zo onverwacht weggegaan uit dit leven. Je was zo trouw, gevoelig, op zoek naar diepe verbinding en diepe vriendschappen. Ik was zo blij toen ik je 24 jaar geleden leerde kennen! Een ander mens als alle anderen, bijzonder getalenteerd en wat heb ik genoten van al je talenten. Waar je je hart het meeste in kwijt kon en waar je het meest jezelf in was, was dansen. Elke keer als ik je zag dansen en vlaggen werd ik emotioneel. Je had zo'n talent gekregen. Ook was je een hele goede fotograaf, je hebt o.a onze trouwfoto's gemaakt, zelfs mijn favoriete profielfoto van nu heb je gemaakt. Uren liepen we door de natuur op zoek naar het perfecte plaatje. Je hebt mij veel geleerd. De grootste les die je mij hebt geleerd was om autenthiek te blijven en dicht bij mezelf. Wat ben ik je daar dankbaar voor. Daarnaast hebben we urenlange diepe gesprekken over het leven gevoerd. Je was gevoelig. Je begreep de natuur, de dans, de creativiteit maar je vond het leven ook vaak hard. En de laatste jaren begreep je steeds minder van de harde wereld. Je trok je terug. Ik kwam nog steeds bij je langs en dan lag je uren te huilen op mijn schouder. De diepste en waardevolste momenten waren in die uren. Je was gevoelig en zo puur. Eigenlijk te goed voor deze wereld. Toch kon ik je niet redden. 10 dagen geleden stuurde je mij en een paar anderen een mooie foto van een zonsondergang op. Wat ik niet wist was dat dit de laatste was. Lieve Gerrit, ik denk terug aan alle waardevolle jaren waarin we zoveel mooie dingen hebben meegemaakt.... en ik mis die momenten intens. Momenten waarin we je favoriete film dancing with Wolves keken, en waarin je elke keer huilde op hetzelfde ogenblik. Momenten als de volle maan er was en we avondwandelingen maakten om er van te genieten, momenten waarop je piano speelde of gitaar en je dat aan mijn zoon leerde, momenten waarop je al je favourite boeken met ons besprak waar je zo van hield, momenten van stilte als we door de natuur liepen of fietsten, momenten waarop je je verlangen uitsprak van het hebben van een gezin, alle verjaardagen waarop je altijd als langste bleef, vaak tot diep in de nacht...., momenten dat we samen op school zaten en hetzelfde bijbaantje hadden. Momenten dat we samen in een muziekbandje zaten, momenten dat we samen met twee anderen een jongerenherstelprogramma hadden opgericht en waar we zo enthousiast over waren. Momenten dat je bij ons als gezin at, vaak met je paarse kleding aan, je lievelingskleur. En dat je altijd als laatste klaar was met eten omdat je zo genoot! Ik mis al die momenten!
Lieve Gerrit, ik laat je gaan! Bedankt voor alle jaren vriendschap, dank je wel dat je anders was als alle anderen, dank je wel voor wat je me hebt geleerd.... ik weet dat je nu doet wat je het liefste deed... dansen en vlaggen... nu in de hemel bij God van wie je zoveel houdt! Dag lieve mooie vriend! We zien elkaar weer ❤️❤️
