Als het al voor Sittard en voor de wandelaars zo gewoon was dat hij er was, met belangstelling, betrokkenheid en zijn vriendelijke ogen, hoe vanzelfsprekend moet het voor jullie als familie zijn dat hij een deel van jullie is. Wij wensen jullie veel sterkte bij het afscheid en bij het gemis dat jullie voelen. We herinneren ons zijn warmte en waardigheid die hij gaf aan de stad, de parochie, de mensen die hij ontmoette. We vermoeden hoe belangrijk hij is voor jullie als man, vader, opa en overgrootvader. Die plek houdt hij zeker in jullie hart. En wij, die hem gekend hebben, denken graag aan de levenslust en de kunst van engagement en plezier die hij heeft laten zien.
Irene, Ralf, Laurien en Florian

Geachte mw. Houtakkers, beste Andries,
Ik wil u beiden en natuurlijk ook de verdere familie condoleren met het overlijden van Gerard. Een bijzonder en aimabel man, een geziene persoonlijkheid in de stad, is van ons heengegaan. Een echte Sittardenaar met een groot cultureel hart. Vele ontmoetingen in de Schouwburg en bij de nieuwjaarsrecepties van de Gemeente liggen nog dicht in mijn/onze herinnering. Ook onze zoon, Martijn, heeft hij thuis gastvrij ontvangen toen hij een scriptie aan de TU in Delft moest maken over de geschiedenis van de stadhuizen in Sittard. Hij kwam enthousiast thuis over wat hij allemaal bij 'mijnheer Houtakkers' had kunnen ophalen. Zijn zoektocht in het archief van Sittard ging toen pas écht leven. Hij was verbluft door de scherpte van uw man en vader en ook de details die nog uit zijn herinnering naar boven kwamen. Tot op hoge leeftijd heeft Gerard willen bijdragen op tal van terreinen binnen Sittard. Dat moet ook voor jullie mooi zijn om hierop terug te kijken. Sterkte morgen bij het afscheid nemen.
Met vriendelijke groeten,
Cees & Carina Sterk

Wat jammer, ik zal meneer Houtakkers niet meer ontmoeten....Hier op de Kastanjelaan, in de Schouwburg, bij een concert of bij de drogist op het Tempelplein...
Het was steeds een plezier om jullie vader/man tegen te komen. Onveranderlijk chique gekleed, met stok de laatste jaren. En altijd opgewekt en spraakzaam.
Wij konden het goed vinden met mekaar. Hadden ook heel oude herinneringen...aan dat kleine plekje begin Kastanjelaan, waar de Sociale Academie stond. Daar, in 1965.....kreeg ik les strafrecht van hem. Geweldig, die lessen, uit het leven gegrepen!! "Houtje" was onze beste docent!
Later, toen ik zelf docent was bij Zuyd Hogeschool, en op de Kastanjelaan woonde, keken we samen nog vergenoegd terug op die tijd. Hij was trots op me dat ik in Amsterdam Andragologie gestudeerd had en nog trotser op mijn promotie in 2015! Co-creatie vond hij wel een mooi onderwerp.
Het vaakst kwamen we elkaar tegen, meestal met mevrouw, in de Schouwburg of bij een van de concerten van AD MOSAM in een van onze mooie kerken. Hij genoot zo intens van de cultuur en de contacten.
Op een gezellige koffiemiddag, hier in de Kastanjelaan in het appartement, hebben we nog een leuke foto gemaakt van ons samen...
Voor mij was jullie vader/man de meest interessante, kwieke, intelligente, mooie, sociaal betrokken man van Sittard. Jullie mogen blij zijn dat jullie zo dicht bij hem hebben geleefd.
Ik wens jullie veel herinneringen toe, en sterkte om dit verlies te verwerken.
Corry Ehlen, Kastanjelaan 27.