Beste Geanne,

Eind april appte je me dat je tijdelijk moest stoppen met de saxofoonlessen i.v.m. een medische ingreep. Zodra dat achter de rug was, zouden we de draad weer oppakken. Maar dat mocht niet zo zijn.
Het was een schok om tijdens mijn vakantie te horen van jouw overlijden. Dat was totaal onverwacht. Het voelde ook zeer onterecht. Je was juist iemand met zo’n positieve instelling en levenslust; nog lang niet klaar om afscheid te nemen.
Door die positiviteit was het ook altijd erg leuk om jou les te geven. Ondanks dat het leren saxofoon spelen niet heel snel en soepel verliep (wat je ook onderkende), hadden we een fijne modus voor de lessen gevonden, met vooral veel samenspelen van mooie pop- en soulsongs, bijv. van Gregory Porter. En je was zelfs enkele samenspeelverbanden aangegaan in Rhenen.
Je toonde ook altijd veel betrokkenheid bij mij en mijn activiteiten en was regelmatig samen met Henkjan te vinden bij mijn optredens. Ook kwam je vaak naar de les met enthousiaste verhalen over concerten waar je was geweest. Daardoor leerde ik ook weer nieuwe artiesten en songs kennen. Af en toe vertelde je wat over het mooie werk dat je deed op het gebied van duurzaamheid of over vakantietripjes en uitstapjes die je maakte met Henkjan, vienden en je neefjes.

Geanne, je was een heel mooi mens; altijd vriendelijk, altijd belangstellend en zeer attent.
Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen. Rust zacht.

Henkjan en verdere familie en vrienden: veel sterkte gewenst in het verwerken van dit verlies!

Hans Broekhuijsen