Lieve Gé,
Onze vriendschap gaat terug naar het moment dat ik werd geboren op 100 meter van jou huis, waar jij al sinds 8 april in de wieg lag. Toen we allebei net konden lopen hebben we vast al ons eerst balletje getrapt op het veldje achter jullie flat. We zijn samen bij Daventria gegaan en hebben daar als duo (jij laatste man en ik voorstopper) menige tegenstander kapot gevoetbald. Had ik de spits niet, dan had jij hem wel! Geweldige tijden onze hele jeugd. Maar omdat we ook buurjongens waren gingen we ook samen vissen in de vijvers om ons heen met jou vader als coach. Ook daar hebben we samen menige vis het leven zuur gemaakt. Oude Bok (een snoek van 120 cm) of de grote dikke zeelt die steeds weer lastig te vangen was. Onze interesse in sport was erg groot en ik weet nog goed hoe we bij jou ouders, broer en zus op de bank zaten en alle tussenstanden van het schaatsen noteerden, wat toen geweldig was, maar als je er nu naar kijkt volstrekt belachelijk is. Maar we hebben samen een geweldige jeugd gehad. We zaten ook nog bij elkaar in de klas op de lagere school, dus we hebben echt wel wat meegemaakt samen. Na de lagere school en de jeugdteams bij Daventria gingen we naar de senioren en daar hebben we ook nog heel wat samen gevoetbald. Via de 5e Colonne hebben we altijd contact gehouden en we kwamen elkaar ook nog regelmatig op andere plekken tegen, maar de intensiteit van vroeger was wat minder geworden, maar onze vriendschap is altijd gebleven. Ik vind het wel erg jammer dat we elkaar de laatste tijd wat minder zagen en toen ik hoorde dat het niet zo goed met je ging had ik eigenlijk bij je willen komen, maar iets hield mij tegen. Ik ben nu blij dat de laatste keer dat ik je gezien heb was bij het kaarten bij de voormalige "Scheele", waar je jouw rol als leider (van een team, van een groep) volop uitdroeg, mij voor lul zette (wat je je hele leven hebt gedaan, maar dat was de leidraad door ons leven), de teams samenstelde, de prijzen regelde, de hapjes regelde, kortom de Ge die ik ken en nooit meer zal vergeten. He maatje rust zacht en hou daar boven een plaatsje vrij als voorstopper en aan de waterkant om samen nog een hengeltje uit te werpen. Ik hou van je! Je vriend Rob.

Beste Gé,
Ons hart is gebroken toen we hoorden dat jij ons veel te vroeg hebt verlaten in een strijd die niet te winnen was. Wij kunnen niet bevatten dat je er niet meer bent. We zullen je ontzettend missen…

Jij was een warme buurman en vriend, altijd zo gastvrij. Niets maakte je gelukkiger dan anderen te verwennen met heerlijk eten en drinken. Horeca zat diep in je vezels. Een espresso in de keuken, een glaasje van een fantastische wijn - met een verhaal erbij - of even iets proeven wat je aan het koken was…
Het was jouw missie om iedereen een geweldige tijd te bezorgen, en dat deed je met heel je hart.

Ons diepste medeleven gaat uit naar Ilse en de meiden en al degenen die nu rouwen om jouw verlies. Wij hopen dat jullie troost kunnen vinden in de kostbare herinneringen die we met jou hebben mogen delen.

Lieve Gé, jouw geest zal altijd bij ons zijn. Wij voelen ons dankbaar dat we de kans heb gehad om je vriendschap te ervaren en zullen je nooit vergeten. Zoals de Beatles zeiden: “and in the end the love you take is equal to the love you make…”

Rust zacht, Gé.

Met heel veel liefde en genegenheid,
Lemke en Manon
Julian, Jonas en Aimée

Een Bourgondiër is niet meer. Een groot verlies voor jou meiden en de familie. Het strijden is voorbij, nu heb je rust. Ik weet zeker dat je de hemel een stuk gezelliger maakt. Rust zacht Ge ♥️

Levensgenieter Gé is aan zijn laatste reis begonnen. Rust zacht lieve Gé!
Voor Ilse en de familie veel sterkte in deze moeilijke tijd. Houd hem dichtbij door veel over hem te praten, een lach en een traan gaan hand in hand . Lieve groetjes Bas en Maud

Hoi Ge mijn laatste herrinnering aan jou was op.de verjaardag van je zus ....heb ik.met je geklets over je meiden over ilse en over koken en noem maar op ...ik dacht wat een grappige lieve man ....en wat een respect heb ik voor jou ...echt een bikkel...rust zacht xx Ellie

Lieve Gé,
.Toen ik met mijn gezin door een donkere periode ging heb ik met jou een bijzonder intens gesprek gevoerd. Zomaar tussen de schappen bij de AH. Je weet wel waarover. En in die donkere periode toverde jij een lach op het gezicht van mijn jongste door altijd aan ons te denken als je kaartjes over had voor Go Ahead. Zo lief van je. Ik weet waarom je het deed. En daar ben ik je dankbaar voor. Ik had jou, Ilse, Puck en Britt nog zoveel mooie jaren gegund. Het doet me verdriet dat zij nu zonder jou verder moeten. Heel veel sterkte lieve Ilse, Puck en Britt. X Xandra en Rosalie