Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Fred Brouwer

29-04-195805-11-2006
Schrijf condoleance
Bekijk condoleances
* verplichte velden

Gedenkplaats geopend door:

Roelof Bos

Condoleances

Albert Kieft & Hetty Thomson
Hallo Zwaan,

Maandagmorgen kwam ik in de kantine om even de collega?s van de stad Groningen te zien.
Ik rijdt momenteel voor Arriva- Dachten, Oosterwolde en Herenveen en vindt het nog fijn om even een praatje te maken met mijn vorige collega?s uit de stad. Eigenlijk heb ik geen tijd om even de kantine binnen te gaan. Maar maandagmorgen haalde ik toch even een kopje soep, toen een van de collega?s tegen me zei; Albert ga even zitten en lees dit even.
Dan weet je dus niet wat je leest. Het overlijdensbericht van Fred.
Hoe kan dat nou, zoiets is geen grap. Er werd mij iets verteld over de toedracht maar ik weet eigenlijk nog niet hoe het Fred nu werkelijk is overkomen. Op de rit terug naar Oosterwolde met lijn 85 schieten mij de tranen spontaan in de ogen bij de gedachte aan Fred.
Fred was mijn mentor en heeft mij de kneepjes van het vak buschauffeur bijgebracht met alle geduld. Daar was ik erg blij mee. Ik kwam tenslotte uit een burn-out situatie.
Als we samen de kantine binnen kwamen werd er altijd geroepen; he Fred heb je je broer mee genomen?! Als ik in de kantine zat was ik meestal aan het eten waneer Fred binnen kwam, dan zij hij altijd het volgende; he Paul Fagel (topkok) wat eten we vandaag? Hij kon het maar moeilijk begrijpen dat ik zoveel at, want zelf kon hij er ook wel wat van. Daarom heb ik jou en Fred ook uitgenodigd om samen met Hetty een keizerlijk menu te gaan nuttigen ter afsluiting van mijn leerperiode als buschauffeur in de stad Groningen.
Geweldig vond Fred dat, was hem nog nooit overkomen. Het woord geweldig gebruikte Fred veel. Ik wil het nog een keer tegen hem zeggen. Fred je was geweldig.

Zwaan en kinderen veel sterkte.
Albert - Eastermar
9 november 2006
condoleance 98  |  
Karek, Yvonne, Kevin Karst
Maandagmorgen,...de allereerste therapie-uurtjes zitten er weer op na een lange weg van revalideren. Telefoon,...\"Pak er effe een stoel bij, moet je wat vertellen\". Nee, dit is een geintje, dit kan echt niet. Mijn eerste gedachten waren: Fred wat flik je mij nou!!!
In het ziekenhuis zei je tegen mij: \"Dat was kantje boord, denk nu even aan je zelf. Doe het rustig aan want het was wel door het oog van de naald\". De rust hem zelve, mijn luisterd oor, ......is niet meer, maar vergeten staat niet in ons woordenboek.

Waarom had uitgerekend JIJ nou niet een naald met een oog??

Moeder Brouwer,Zwaan, Judith, Stephan, Lianne en Marlies heel veel sterkte.....onze woorden zijn op.
Karek, - Leek
9 november 2006
condoleance 97  |  
Arens Usmany
Hoi Fred,

De telefoon die ik opnam met het bericht dat je er niet meer was, is onbegrijplijk. Ik zal je missen als een fijne collega, deze week zal ik ook niet meer vergeten en de grappen en grollen die we in de kantine of groepsuitjes hadden. Fred jongen rust zacht.

Zwaan en kids heel veel sterkte met dit grote verlies
Arens - Froombosch
9 november 2006
condoleance 96  |  
Roelof
Deze is voor jou Zwaan

Iemand verliezen die je liefhebt,
kan het droevigste zijn in je leven,
en een woord of gebaar lijkt
dan zo ontoereikend.

Als weten dat er iemand aan je
denkt kan helpen, weet dan
dat je in onze gedachten bent.
Roelof - Drachten
9 november 2006
condoleance 95  |  
Rudy Olthof
Lieve Judith.

Ik wil jou en je familie heel erg veel sterkte toewensen de komende tijd.

liefs Rudy
Rudy - Winsum
9 november 2006
condoleance 94  |  
Marije Nieuwhof
Miljoenen tranen zijn er voor jou gevallen en vallen nog steeds.

Lieve Judith, mijn vriendinnetje, ik kan niets meer zeggen... woorden vertellen niets en jou tranen zeggen genoeg...

Ik hou van je meisje en wees er morgen voor elkaar op die zware en moeilijke dag.

Je dinnetje Marije
Marije - Tolbert
9 november 2006
condoleance 93  |  
Patrick & Nikky
Heel heel veel sterkte de komende tijd,Judith.
Voor jou, je familie en iedereen die van je vader gehouden heeft.

Kusje oapje en je dinnetje
Patrick - Groningen
9 november 2006
condoleance 92  |  
Greetje Siemers
Wat moet ik schrijven om te kunnen zeggen wat ik voelde toen ik maandagmorgen hoorde dat je was overleden.
Ongeloof, verbijstering, verdriet en later het besef hoe nietig wij eigenlijk zijn in dit hele grote radarwerk want terwijl ik mijn dienst toch een beetje verdoofd rijd verwachtten mijn passagiers, die ook jouw passagiers waren, dezelfde service en stiptheid als altijd.
Fred, bedankt dat je ook mijn collega was.

Ik wens de familie veel sterkte toe.
Greetje - Garmerwolde
9 november 2006
condoleance 91  |  
Els vd leek
Lieve allemaal.
Vele woorden zeggen weinig,
wenig woorden zeggen veel.
Hier zijn geen woorden voor!
Els,Jan,Meron,kleineJan.
Melle en Sharon.
Els - Enkhuizen
9 november 2006
condoleance 90  |  
Carina
Lieve Judith en rest van de familie. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijden. Ik denk aan je!

liefs Carina
Carina - Groningen
9 november 2006
condoleance 89  |  

Geef de nabestaanden uw steun en laat hier uw condoleance achter.

Het officiële condoleanceregister van Nederland

Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Help dit bericht te

verspreiden